сярэ́брана-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сярэ́брана-бе́лы сярэ́брана-бе́лая сярэ́брана-бе́лае сярэ́брана-бе́лыя
Р. сярэ́брана-бе́лага сярэ́брана-бе́лай
сярэ́брана-бе́лае
сярэ́брана-бе́лага сярэ́брана-бе́лых
Д. сярэ́брана-бе́ламу сярэ́брана-бе́лай сярэ́брана-бе́ламу сярэ́брана-бе́лым
В. сярэ́брана-бе́лы (неадуш.)
сярэ́брана-бе́лага (адуш.)
сярэ́брана-бе́лую сярэ́брана-бе́лае сярэ́брана-бе́лыя (неадуш.)
сярэ́брана-бе́лых (адуш.)
Т. сярэ́брана-бе́лым сярэ́брана-бе́лай
сярэ́брана-бе́лаю
сярэ́брана-бе́лым сярэ́брана-бе́лымі
М. сярэ́брана-бе́лым сярэ́брана-бе́лай сярэ́брана-бе́лым сярэ́брана-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тваро́жна-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тваро́жна-бе́лы тваро́жна-бе́лая тваро́жна-бе́лае тваро́жна-бе́лыя
Р. тваро́жна-бе́лага тваро́жна-бе́лай
тваро́жна-бе́лае
тваро́жна-бе́лага тваро́жна-бе́лых
Д. тваро́жна-бе́ламу тваро́жна-бе́лай тваро́жна-бе́ламу тваро́жна-бе́лым
В. тваро́жна-бе́лы (неадуш.)
тваро́жна-бе́лага (адуш.)
тваро́жна-бе́лую тваро́жна-бе́лае тваро́жна-бе́лыя (неадуш.)
тваро́жна-бе́лых (адуш.)
Т. тваро́жна-бе́лым тваро́жна-бе́лай
тваро́жна-бе́лаю
тваро́жна-бе́лым тваро́жна-бе́лымі
М. тваро́жна-бе́лым тваро́жна-бе́лай тваро́жна-бе́лым тваро́жна-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

надушы́цца, ‑душуся, ‑душышся, ‑душыцца; зак.

Апырскаць сябе духамі, чым‑н. пахучым. — Ах, як вы надушыліся, Максім Андрэевіч! Што гэта ў вас — «Макі», «Белая акацыя»? Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незапа́мятны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі даўні. Ляжыць гэты белы камень тут з незапамятных часоў, і старыя кажуць, што ад яго і назва вёскі пайшла — Белая. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гва́рдыя, -і, ж.

1. Адборныя, лепшыя войскі.

2. перан. Выпрабаваная частка якога-н. калектыву, сацыяльнай групы і пад.

Рабочая г.

Белая гвардыя — агульная назва контррэвалюцыйных войск у час Грамадзянскай вайны ў Расіі ў 1918—1920 гг.

Чырвоная гвардыя — баявыя атрады рабочых, якія з’явіліся для барацьбы з контррэвалюцыяй і дзейнічалі ў 1917—1918 гг.

|| прым. гвардзе́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смако́тны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Смачны. На стале, у густым воблаку пары — белая, сопкая бульба. Яна разварылася так, што, здаецца, вось-вось рассыплецца на смакотныя кавалкі. Палтаран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чо́рна-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чо́рна-бе́лы чо́рна-бе́лая чо́рна-бе́лае чо́рна-бе́лыя
Р. чо́рна-бе́лага чо́рна-бе́лай
чо́рна-бе́лае
чо́рна-бе́лага чо́рна-бе́лых
Д. чо́рна-бе́ламу чо́рна-бе́лай чо́рна-бе́ламу чо́рна-бе́лым
В. чо́рна-бе́лы (неадуш.)
чо́рна-бе́лага (адуш.)
чо́рна-бе́лую чо́рна-бе́лае чо́рна-бе́лыя (неадуш.)
чо́рна-бе́лых (адуш.)
Т. чо́рна-бе́лым чо́рна-бе́лай
чо́рна-бе́лаю
чо́рна-бе́лым чо́рна-бе́лымі
М. чо́рна-бе́лым чо́рна-бе́лай чо́рна-бе́лым чо́рна-бе́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чырво́на-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чырво́на-бе́лы чырво́на-бе́лая чырво́на-бе́лае чырво́на-бе́лыя
Р. чырво́на-бе́лага чырво́на-бе́лай
чырво́на-бе́лае
чырво́на-бе́лага чырво́на-бе́лых
Д. чырво́на-бе́ламу чырво́на-бе́лай чырво́на-бе́ламу чырво́на-бе́лым
В. чырво́на-бе́лы (неадуш.)
чырво́на-бе́лага (адуш.)
чырво́на-бе́лую чырво́на-бе́лае чырво́на-бе́лыя (неадуш.)
чырво́на-бе́лых (адуш.)
Т. чырво́на-бе́лым чырво́на-бе́лай
чырво́на-бе́лаю
чырво́на-бе́лым чырво́на-бе́лымі
М. чырво́на-бе́лым чырво́на-бе́лай чырво́на-бе́лым чырво́на-бе́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лі́лія, ‑і, ж.

Цыбульная расліна сямейства лілейных з прамым сцяблом і буйнымі кветкамі ў выглядзе званка. Белая лілія.

•••

Вадзяная лілія — тое, што і гарлачык (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Крыжаві́на ’лысіна, белая пляма на лбе жывёлы’ (Нар. словатв.). Першапачатковая пляма ў форме крыжа? Гл. крыж1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)