белару́сы, -аў, адз. -ру́с, -а, м.

1. Усходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Беларусь.

2. Грамадзяне Рэспублікі Беларусь.

|| ж. белару́ска, -і, ДМ -ру́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. белару́скі, -ая, -ае.

Беларуская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарве́жцы, ‑аў; адз. нарвежац, ‑жца, м.; нарвежка, ‑і, ДМ ‑жцы; мн. нарвежкі, ‑жак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва. Нарвегіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́мцы, ‑аў; адз. немец, ‑мца, м.; немка, ‑і, ДМ ‑мцы; мн. немкі, ‑мак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Германіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непа́льцы, ‑аў; адз. непалец, ‑льца, м.; непалка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. непалкі, ‑лак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Непала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парагва́йцы, ‑аў; адз. парагваец, ‑вайца, м.; парагвайка, ‑і, ДМ ‑вайцы; мн. парагвайкі, ‑ваек; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Парагвая.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партуга́льцы, ‑аў; адз. партугалец, ‑льца, м.; партугалка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. партугалкі, ‑лак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Партугаліі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алба́нцы, ‑аў; адз. албанец, ‑нца, м.; албанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. албанкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Албаніі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алжы́рцы, ‑аў; адз. алжырац, ‑рца, м.; алжырка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн.; алжырцы, ‑рак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Алжыра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

англіча́не, ‑чан; адз. англічанін, ‑а, м.; англічанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. англічанкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Англіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аргенці́нцы, ‑аў; адз. аргенцінец, ‑нца, м.; аргенцінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. аргенцінкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Аргенціны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)