Verbum

асмалі́цца, асмалю́ся, асма́лішся, асма́ліцца; зак.

Абгарэць крыху, апаліць сабе скуру, валасы, адзенне і пад.

А. каля агню.

|| незак. асма́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

прыадзе́ць, -е́ну, -е́неш, -е́не; -е́нь; -е́ты; зак., каго (што).

Адзець у добрае адзенне, прыбраць (разм.).

П. дзяўчыну.

|| звар. прыадзе́цца, -е́нуся, -е́нешся, -е́нецца.

стары́зна, -ы.

1. ж., зб. Старое, паношанае адзенне, старыя рэчы, прадметы (разм.).

Заваліць старызнай хату.

2. м. Пра старога чалавека (разм., іран.).

суке́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Жаночае суцэльнае адзенне, верхняя частка якога адпавядае кофце, а ніжняя — спадніцы.

Модная с.

джэ́рсі, нескл., н.

Шчыльная трыкатажная тканіна з шарсцяных, баваўняных, шаўковых ці сінтэтычных ніцей, а таксама адзенне з такога матэрыялу.

Баваўнянае, шарсцяное, шаўковае д.

вы́маклы, -ая, -ае.

1. Прамоклы, мокры.

Вымаклае адзенне.

2. Які загінуў ад празмернай вільгаці.

Вымаклыя пасевы.

|| наз. вы́макласць, -і, ж. (да 2 знач.).

абнасі́ць, -нашу́, -но́сіш, -но́сіць; -но́шаны; зак., што (разм.).

Панасіўшы адзенне, абутак, зрабіць яго зручным, прывычным.

А. новыя чаравікі.

|| незак. абно́шваць, -аю, -аеш, -ае.