Verbum

АСТРАНА́ЎТ,

тое, што касманаўт. Тэрмін пашыраны ў ЗША і некаторых інш. краінах.

т. 2, с. 52

ордэр,

афіцыйны дакумент з загадам ці прадпісаннем; бухгалтарскі дакумент; ваенна-марскі тэрмін.

т. 11, с. 448

секцыя,

аддзел установы; група ўдзельнікаў мерапрыемства; частка канструкцыі ў тэхніцы; архітэктурны тэрмін.

т. 14, с. 304

БІЯСТА́ТЫКА

(ад бія... + статыка),

тэрмін, які ўвёў ням. біёлаг Э.Гекель (1866) для абазначэння марфалогіі.

т. 3, с. 177

АЎТРА́ЙТ,

простая тэрміновая валютная здзелка, якая прадугледжвае плацяжы па форвардным курсе ў строга вызначаны тэрмін.

т. 2, с. 123

ДАР’Я́

(цюрк.-перс.),

рака. У мовах народаў Сярэдняй Азіі тэрмін выкарыстоўваецца для абазначэння вял. рэк (Амудар’я, Сырдар’я).

т. 6, с. 60

КУ́НА,

лікавая адзінка ў грашовай сістэме Стараж. Русі. Тэрмін паходзіць ад агульнаслав. «куны» — грошы (першапачатковае значэнне — шкуркі куніцы). У 10—11 ст. колькасць серабра ў К. адпавядала ⅟₂₅ грыўні, у 12 — пач. 14 ст., у т. зв. «безманетны перыяд», К. раўнялася разане і складала ​¹/₅₀ грыўні. У Расіі тэрмін «Κ.» ў дачыненні да грошай захаваўся да 17 ст.

т. 9, с. 21

ДА́ТЧЫК,

элемент вымяральнага, сігнальнага, рэгулявальнага або кіравальнага прыстасавання, які пераўтварае велічыню, што кантралюецца (ціск, т-ру, частату, эл. напружанне і інш.), у сігнал, зручны для вымярэння, перадачы, захоўвання, апрацоўкі, рэгістрацыі, а таксама для ўздзеяння ім на кіроўныя працэсы. Звычайна мае ўспрымальны (адчувальны) орган і адзін або некалькі прамежкавых пераўтваральнікаў. Тэрмін «Д.», які ўжываецца ў шырокім сэнсе, стандартам заменены на тэрмін вымяральны пераўтваральнік.

т. 6, с. 62

БАГДЫХА́Н

(манг.),

тэрмін, якім у рус. граматах 16—17 ст. называлі імператараў Кітая. У гэтым значэнні ўжываецца таксама ў інш. л-ры.

т. 2, с. 206

БУРА́Н

(цюрк.),

мяцеліца пры моцным ветры і нізкіх тэмпературах паветра. Узнікае пры снегападзе. Тэрмін ужываецца пераважна ў стэпавых раёнах Расіі і Казахстана.

т. 3, с. 344