ГРАН ПРЫ

(франц. Grand Prix літар. вял. прэмія, гал. прыз),

вышэйшая ўзнагарода на фестывалі, конкурсе і інш.

т. 5, с. 404

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«АР НУВО́»

(франц. art nóuveau літар. новае мастацтва),

пашыраная ў некаторых еўрап. краінах і ЗША назва стылю мадэрн.

т. 1, с. 501

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

А́ЗБУКА

(ад назвы першых дзвюх літар стараслав. алфавіта «аз» і «буки»),

1) тое, што алфавіт.

2) Тое, што буквар.

т. 1, с. 153

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВЕРНІСА́Ж

(франц. vernissage літар. пакрыццё лакам),

урачыстае адкрыццё маст. выстаўкі. Назва паходзіць ад звычаю пакрываць карціны лакам перад выстаўкай.

т. 4, с. 103

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АМФІМА́КР

(грэч. amphimakros літар. з двух бакоў доўгі),

у антычным вершаскладанні стапа з 3 складоў (2 доўгіх і 1 кароткага).

т. 1, с. 329

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ЗЕНІ́Т

(франц. zénith ад араб. земт, літар. шлях, напрамак),

пункт нябеснай сферы, у якім верт. лінія перасякае гэтую сферу над галавой назіральніка.

т. 7, с. 61

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ЛАКА́УТ

(англ. lock out літар. зачыняць дзверы перад кім-н.),

закрыццё прадпрыемстваў і масавае звальненне рабочых з мэтай аказання на іх эканам. ціску, прадухілення забастовак.

т. 9, с. 106

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АШУ́Г, ашык (цюрк. Літар. закаханы),

нар. пясняр-паэт у каўказскіх і суседніх з імі народаў. Акрамя ўласных песень у рэпертуар ашуга ўваходзяць эпічныя сказанні, нар. Песні.

т. 2, с. 170

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БАНСА́Й

(яп. літар. дрэва, якое расце на падносе),

японскае мастацтва вырошчвання карлікавых дрэў (і самі дрэвы) у вазонах абмежаваннем іх росту (пры захаванні ўсіх асаблівасцяў і прапорцый).

т. 2, с. 282

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АКСАКА́Л

(цюрк. літар. белая барада),

у цюркскіх народаў пры першабытнаабшчынным ладзе галава роду, старэйшына; з развіццём феадалізму — прадстаўнік патрыярхальна-феад. знаці. Пазней аксакал — выбарны стараста, паважаны чалавек.

т. 1, с. 202

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)