Verbum

ВЫ́МУШАНЫЯ ВАГА́ННІ,

ваганні, якія ўзнікаюць у сістэме пад дзеяннем пераменнай знешняй сілы. Напр., ваганні мех. канструкцый пад дзеяннем пераменнай нагрузкі, мембраны тэлефона пад дзеяннем магн. поля і інш. Уласцівасці вымушаных ваганняў залежаць ад характару знешняй сілы і ўласцівасцей самой сістэмы.

Пад дзеяннем знешняй сілы ў сістэме адначасова ўзнікаюць уласныя ваганні і вымушаныя ваганні. Праз пэўны час уласныя ваганні затухаюць і ў сістэме ўсталёўваюцца вымушаныя ваганні. Амплітуда іх большае з павелічэннем амплітуды знешняй сілы і з памяншэннем трэння (супраціўлення) у сістэме пры мех. (электрычных) ваганнях і рознасці паміж частатой змены знешняй сілы і частатой уласных ваганняў. Пры супадзенні частаты знешняй сілы і частаты ўласных ваганняў настае рэзананс.

т. 4, с. 314

круці́льныя вага́нні

т. 8, с. 490

нармальныя ваганні

т. 11, с. 162

параметрычныя ваганні

т. 12, с. 88

рэлаксацыйныя ваганні

т. 13, с. 573

свабодныя ваганні

т. 14, с. 245

сінусаідальныя ваганні

т. 14, с. 406

уласныя ваганні

т. 16, с. 220

электрычныя ваганні

т. 18, кн. 1, с. 105

эўстатычныя ваганні

т. 18, кн. 1, с. 188