го́ра н.
1. Gram m -(e)s, Kúmmer m -s;
з го́р vor Kúmmer;
2. (бяда) Élend n -(e)s, Not f -, Únglück n -(e)s;
на маё го́р zu méinem Kúmmer;
го́р мне! wéhe mir!;
адно́ го́р з табо́й ich habe nur Kúmmer [méine líebe Not] mit dir;
з го́рам папала́м mit Müh und Not;
яму́ і го́р ма́ла es kümmert ihn nicht
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
растраўля́ць
1. гл. растравіць;
2. (пра гора і г. д.) áufwühlen vt, wíeder wáchrufen* аддз.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Weh
n -(e)s высок. боль, го́ра, сму́так
das Wohl und das ~ — ра́дасці і няшча́сці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
mítfühlen
1.
vt спачува́ць, мець спачува́нне (да чаго-н.)
2.
vi (D) падзяля́ць (гора і г. д.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
уздыхну́ць
1. átmen vi, áufatmen vi;
2. разм. (перадыхнуць) áufatmen vi, Átem schöpfen;
3. (з гора і г. д.) séufzen vi;
уздыхну́ць свабо́дна frei áufatmen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
глыну́ць, глыта́ць
1. schlúcken vt; verschlíngen* vt (прагна есці і г. д.);
глыта́ць сло́вы Wörter verschlúcken, úndeutlich áussprechen*;
глыта́ць слёзы die Tränen [das Wéinen] unterdrücken;
глыну́ць го́ра viel Kúmmer erlében
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
experience
[ɪkˈspɪriəns]
1.
n.
1) перажыва́ньне n., выпа́дак -ку m.; до́сьвед -у m.
a pleasant experience — прые́мны до́сьвед
2) спрактыкава́насьць, пра́ктыка, дасьве́дчанасьць, кваліфіка́цыя f.
to know by experience — перакана́цца на пра́ктыцы
2.
v.t.
дазнава́ць, зазнава́ць; перажыва́ць, адчува́ць
in life you experience both joy and sorrow — У жыцьці́ зазна́еш і ра́дасьць і го́ра
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Jámmer
m -s
1) плач, галашэ́нне, ля́мант
es ist ein ~, das ánzusehen* — жа́ласна глядзе́ць на гэ́та
~ und Schánde! — які́ жаль!
2) го́ра, няшча́сце
in ~ und Not — у го́ры і няшча́cці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дзялі́ць
1. (на часткі) téilen vt; áufteilen vt; éinteilen vt; únterteilen vt; trénnen vt (слова пры пераносе);
2. матэм. dividíeren [-vi-] vt; téilen vt;
дзялі́ць на тры durch drei téilen;
3.:
дзялі́ць з кім-н. што-н. etw. mit j-m téilen;
◊
дзялі́ць з кім-н. ра́дасць і го́ра mit j-m Fréud(e) und Leid téilen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
téilen
vt
1) in (a) дзялі́ць (на што-н.- лік і г.д.)
2) раздзялі́ць, падзялі́ць (выйгрыш)
3) дзялі́ць (радасць, гора)
4) раздзяля́ць (погляды, перакананні)
j-s Ánsichten ~ — прытры́млівацца адно́й ду́мкі [адно́лькавага пу́нкту по́гляду] з кім-н.
5) расчляня́ць (сказ)
2.
(sich)
1) дзялі́цца (пра лік)
2) раздзяля́цца, падзяля́цца (пра галасы)
3) разгаліно́ўвацца (пра дарогу)
◊ getéilter Schmerz ist hálber Schmerz — ≅ з сябра́мі і бяда́ – паўбяды́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)