bosom

[ˈbʊzəm]

1.

n.

1) гру́дзі, pl. only; ло́на n.

2) грудзі́на f. (кашу́лі, блю́зкі)

3) па́зуха f.

in one’s bosom — за па́зухай (трыма́ць), за па́зуху (кла́сьці)

4) ло́на n.

in the bosom of one's family — у ко́ле свае́ сям’і́

5) сэ́рца n., ду́мкі, пачу́цьці pl.

6) абды́мкі pl. only.

2.

adj.

сардэ́чны

bosom friend — сардэ́чны, неразлу́чны ся́бра

3.

v.t.

1) прытуля́ць да ўло́ньня, прыла́шчваць, прыгалу́бваць; абдыма́ць

2) пяле́гаваць; пе́сьціць, хава́ць у сэ́рцы (надзе́ю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bosomy

[ˈbʊzəmi]

adj.

зь вялі́кімі грудзьмі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

boss

I [bɔs]

1.

n.

1) гаспада́р -а́, нагля́дчык -а m., старэ́йшы працаўні́к; ма́йстра -ы m.

2) нача́льнік, бос -а m.

2.

v.t.

быць гаспадаро́м; кірава́ць, зага́дваць

3.

adj.

гало́ўны; вяду́чы; кіру́ючы

II [bɔs]

1.

n.

1) рэлье́фны арна́мэнт са срэ́бра, слано́вае ко́сьці

2) гуз -а m.; вы́пукласьць f.

3) Geol. ку́пальная структу́ра

2.

v.t.

упрыго́жваць рэлье́фным арнамэ́нтам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bossy

I [ˈbɔsi]

adj. bossier, -iest, informal

уладалю́бны; які́ лю́біць зага́дваць; ула́дны, дэспаты́чны

II [ˈbɔsi]

adj.

1) удэкарава́ны рэлье́фнымі аздо́бамі

2) вы́пуклы, як гуз; гузава́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

botanic

[bəˈtænɪk]

1.

adj.

батані́чны

2.

n.

зёлкавы лек

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

botanical

[bəˈtænɪkəl]

гл. bountiful

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

botanical garden

батані́чны сад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

botanist

[ˈbɑ:tənəst]

n.

бата́нік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

botany

[ˈbɑ:təni]

n., pl. -nies

1) бата́ніка f

2) расьлі́ннасьць f.

the botany of Palessie — расьлі́ннасьць Пале́сься

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

botch

[bɑ:tʃ]

1.

v.t.

1) парта́чыць, псава́ць

2) неакура́тна ла́таць або́ зашыва́ць

2.

n.

1) бла́га вы́кананая рабо́та

2) ла́та f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)