Verbum

дзялі́цца

1. (на часткі) sich téilen (на што-н. in A);

2. матэм. téilbar sein ;

чаты́ры дзе́ліцца на два vier ist téilbar durch zwei;

дзялі́цца без аста́тку óhne Rest téilbar sein;

3. (даваць частку другому) téilen vt (з кім-н. mit D);

◊

дзялі́цца ўра́жаннямі з кім-н. j-m séine Éindrücke mítteilen

перано́с м.

1. Hinübertragen n -s, Versétzung f -; Übertrágung f -;

2. (на іншы тэрмін) Áufschub m -(e)s; Prolongíeren n -s, Verlégung f -; Vertágung f - (пасяджэння і пад.);

перано́с тэ́рміну Termínverschiebung;

3. f -бухг. Übertrag m -(e)s, -träge, Transpórt m -(e)s, -e;

4. лінгв. (часткі слова) Ábteilung f -, -en; Sílbentrennung f -, -en

дзялі́ць

1. (на часткі) téilen vt; áufteilen vt; éinteilen vt; únterteilen vt; trénnen vt (слова пры пераносе);

2. матэм. dividíeren [-vi-] vt; téilen vt;

дзялі́ць на тры durch drei téilen;

3.:

дзялі́ць з кім-н. што-н. etw. mit j-m téilen;

◊

дзялі́ць з кім-н. ра́дасць і го́ра mit j-m Fréud(e) und Leid téilen

разабра́ць

1. (прывесці ў парадак) órdnen vt, in Órdnung bríngen*;

2. (на часткі) demontíeren vt; aus¦einándernehmen*, zerlégen vt (машыну і г. д.); ábtragen* vt, ábreißen* vt (будынак);

3. (раскупіць) áufkaufen vt;

4. грам. analysíeren vt, zerglíedern vt;

5. (зразумець) verstéhen* vt, begréifen* vt; entzíffern vt (почырк);

6. разм. (расследаваць справу і г. д.) untersúchen vt; klären vt, ins Réine bríngen*

ча́стка ж.

1. (ад цэлага) Teil m -s, -e; Stück n -(e)s, -e; Ánteil m (доля);

2. муз., літ. Satz m -(e)s, Sätze;

бо́льшая ча́стка der größte Teil, Gróßteil m;

трэ́цяя ча́стка der drítte Teil, Dríttel n -s, -;

ча́стка це́ла Körperteil m;

запасны́я ча́сткі Ersátzteile pl;

3. (аддзел установы) Abtéilung f -, -en;

гаспада́рчая ча́стка Verwáltung f -, -en;

вучэ́бная ча́стка Stúdi¦enabteilung f (у ВНУ)