Verbum

узя́ць

1. néhmen* vt; ergréifen* vt (кніжн..);

узя́ць кій éinen Stock néhmen*;

узя́ць наза́д zurücknehmen* vt;

узя́ць пад руку́ каго-н. sich bei j-m éinhaken, j-n únterhaken;

узя́ць на буксі́р ábschleppen vt, in Schlepp néhmen*;

2. (з сабой) mítnehmen* vt;

узя́ць рабо́ту дадо́му die Árbeit mit nach Háuse néhmen*;

3. (прыняць) ánnehmen* vt, übernéhmen* vt;

узя́ць што-н. на сябе́ etw. übernéhmen*, etw. auf sich néhmen*;

узя́ць на сябе́ адка́знасць die Verántwortung übernéhmen*;

узя́ць шэ́фства над кім-н. die Pátenschaft für j-n übernéhmen*;

4. (у пазыку) bórgen vt, (áus)léihen* vt; púmpen vt (разм. – грошы);

узя́ць кні́гу ў бібліятэ́цы ein Buch in der Bibliothék áusleihen*;

узя́ць у наём míeten vt;

узя́ць з раху́нку фін. (vom Kónto) ábheben* vt;

узя́ць у арэ́нду камерц. páchten vt (зямельны ўчастак); míeten vt (памяшканне);

узя́ць у крэды́т auf Kredít néhmen*;

узя́ць патэ́нт на што-н. patentíeren lássen*;

5. вайск. néhmen* vt, éinnehmen* vt;

узя́ць го́рад [пазі́цыю] éine Stadt [Stéllung] (éin)nehmen*;

узя́ць шту́рмам im Sturm néhmen*, stürmen vt;

узя́ць з бо́ю im Kampf néhmen*;

6. (ахапіць) ergréifen* vt, pácken vt;

мяне́ ўзяў страх ich bekám Angst, die Angst páckte mich;

мяне́ ўзяла́ злосць die Wut páckte mich;

яе́ ўзяла́ ахво́та sie hat Lust bekómmen;

7. (пераадолець) néhmen* vt;

узя́ць перашко́ду ein Híndernis néhmen*;

◊

узя́ць у абцугі́ in die Zánge néhmen*;

узя́ць у ду́жкі éinklammern vt;

узя́ць верх die Óberhand gewínnen*, den Sieg davóntragen*;

узя́ць каго-н. за го́рла j-n an [bei] der Gúrgel pácken, j-n an der Kéhle pácken;

узя́ць каго-н. за сэ́рца [за душу́, за жыво́е] j-m ans Herz géhen*, j-n im ínnersten tréffen*;

узя́ць курс на што-н. Kurs auf etw. (A) néhmen*;

узя́ць пад ува́гу sich (D) mérken;

узя́ць пад караву́л вайск. das Gewéhr präsentíeren;

узя́ць пад казыро́к вайск. die Éhrenbezeigung erwéisen*, grüßen vt, die Hand an den Mützenschirm légen;

узя́ць пры́клад з каго-н. sich (D) an j-m ein Béispiel néhmen*, sich (D) j-n zum Vórbild néhmen*;

узя́ць сваё sich (D) nichts entgéhen lássen*;

узя́ць сло́ва наза́д séine Wórte zurücknehmen*;

узя́ць сябе́ ў ру́кі sich zusámmennehmen*, sich zusámmenreißen*, sich behérrschen;

узя́ць сло́ва das Wort ergréifen*;

узя́ць сло́ва з каго-н. j-m das Verspréchen ábnehmen*;

яго́ чорт не во́зьме er ist gégen álles geféit

сядзе́ць

1. sitzen* vi;

заста́цца сядзе́ць sitzen bléiben*;

сядзе́ць на кані́ zu Pférde sitzen*;

сядзе́ць за стало́м am Tisch sitzen*; zu [bei] Tisch sitzen* (за ежай);

сядзе́ць на ку́кішках hócken vi; káuern vi;

сядзе́ць за кні́гамі über den Büchern sitzen*;

◊

сядзе́ць пад замко́м hínter Schloss und Ríegel sitzen*, éingesperrt sein;

2.:суке́нка сядзі́ць до́бра das Kleid sitzt gut;

◊

сядзе́ць на мялі́ auf dem Tróck(e)nen sitzen*;

сядзе́ць на я́йках auf den Éiern sitzen*; brüten vi;

сядзе́ць сі́днем разм. zu Háuse hócken, ein Stúbenhocker sein

выбіва́ць

1. áusschlagen* vt (вока, зуб); éinstoßen* vt, éinschlagen* vt (дзверы);

выбіва́ць з рук aus den Händen schlágen*;

выбіва́ць шы́бу éine Fénsterscheibe éinschlagen*;

выбіва́ць з сядла́ aus dem Sáttel hében*;

выбіва́ць даро́гу éine Stráße zerfáhren*;

2. (выпыліць) áusklopfen vt;

выбіва́ць кана́пу das Sófa áusklopfen;

3. (штампаваць) prägen vt, schlágen* vt;

выбіва́ць меда́ль éine Medaille [me´daljə] prägen;

4.

выбіва́ць чэк (den Preis) auf der Regísterkasse típpen;

◊

выбіва́ць гле́бу з пад ног den Bóden unter den Füßen wégziehen*;

выбіва́ць ду́расць з галавы́ die Dúmmheiten aus dem Kopf schlágen*

крэды́т​^II м.

1. эк., камерц. Kredít m -s, -e;

доўгачасо́вы крэды́т lángfristiger Kredít;

кароткатэрміно́вы крэды́т kúrzfristiger Kredít;

беспрацэ́нтны крэды́т zínsloser Kredít;

крэды́т пад працэ́нты verzínslicher Kredít;

ільго́тны крэды́т Vórzugskredit m;

крэды́т з растэрміно́ўкай плацяжу́ Téilzahlungskredit m;

крэды́т садзе́йнічання StandbyKredit [´stɛndbaĭ-] m;

спажыве́цкі крэды́т Konsúmkredit m;

адтэрмінава́ны крэды́т gestúndeter Kredít;

у крэды́т auf Kredít;

ку́пля ў крэды́т Rátenkauf m -(e)s, -käufe;

адкры́ць крэды́т Kredít eröffnen [gewähren];

закры́ць крэды́т den Kredít kündigen;

2. перан. (давер, аўтарытэт) Kredít m -s, -e, Vertráuenswürdigkeit f -; Ruf m -(e)s, Ánsehen n -s

пла́ванне н.

1. спарт. Schwímmen n -s;

фігу́рнае пла́ванне Figúrenschwímmen n;

вучы́ць каго-н. пла́ванню j-m das Schwímmen béibringen*;

пла́ванне на баку Séitenschwimmen n;

пла́ванне на спі́не Rückenschwimmen n;

пла́ванне бра́сам Brústschwimmen n;

пла́ванне кро́лем kráulen vi;

2. (на караблях) Schífffahrt f -; Séefahrt f (па моры);

далёкае пла́ванне gróße Fahrt, Férnfahrt f;

кабата́жнае пла́ванне Küstenschifffahrt f;

вучэ́бнае пла́ванне Áusbildungsfahrt f;

кругасве́тнае пла́ванне Wéltreise f -, Réise um die Welt; Wéltumsegelung f - (на ветразях);

пла́ванне пад ве́тразямі Ségeln n -s;

адпра́віцца ў пла́ванне in See stéchen*

пыта́нне н.

1. Fráge f -, -n;

звярну́цца з пыта́ннем éine Fráge stéllen (да каго-н. D), éine Fráge ríchten (да каго-н. an A), sich mit éiner Fráge wénden* (да каго-н. an A);

2. (справа, акалічнасць) Fráge f, Ángelegenheit f -, -en; Sáche f -, -n;

па прыва́тным пыта́нні in éiner persönlichen Ángelegenheit, in éigener Sáche;

3. (праблема) Fráge f, Problém n -(e)s, -e;

паста́віць пад пыта́нне infráge stéllen; bezwéifeln vt;

пыта́нне жыцця́ і сме́рці éine entschéidende Fráge; éine lébenswichtige Fráge; éine Fráge, bei der es um Lében und Tod geht