Verbum

schéitern

vi (s)

1) разбіва́цца, цярпе́ць крушэ́нне (пра судна)

das Schiff schéiterte an éiner Sándbank — су́дна се́ла на мель

2) не ўдава́цца, (па)цярпе́ць няўда́чу

álle Hóffnungen sind geschéitert — усе́ надзе́і пацярпе́лі крах

an j-m ~ — спарт. прайгра́ць каму́-н.

Schélle

I

f -, -n

1) бразго́тка, звано́чак

2) апляву́ха

3) pl нару́чнікі; кайданы́

j-m ~n ánlegen — надзява́ць нару́чнікі [кайданд] каму́-н.

4) гл. Schellen pl

◊ jéder hat séine ~ — у ко́жнага свае́ дзіва́цтвы, ко́жны па-сво́йму з’язджа́е з глу́зду

II

f -, -n,

matt

a

1) сла́бы, вя́лы, сто́млены

müde und ~ — (ве́льмі) сто́млены

éine ~e Entschúldigung — неперакана́ўчае прабачэ́нне

2) ма́тавы, цьмя́ны

3) невыра́зны, неперакана́ўчы

4) шахм. мат

~ in drei Zügen — мат у тры хады́

j-n ~ sétzen — зрабі́ць [аб’яві́ць] мат каму́-н.; перан. перамагчы́ [абясшко́дзіць каго́-н.]

náchteilig

1.

a

1) стра́тны, нявы́гадны, шко́дны

2) адмо́ўны

2.

adv

1) са стра́тай

2) адмо́ўна

sich ~ gégen [über] j-n, über etw. (A) äußern — адмо́ўна адгукну́цца аб кім-н., аб чым-н.

für j-n ~ sein — быць нявы́гадным каму́-н.

Nerv

m -s i -en [-fən i -vən], -en [-fən i -vən] нерв

die ~en behálten* — не тра́ціць самавало́дання, не бянтэ́жыцца, захо́ўваць спако́й

~en háben — нервава́цца

j-m auf die ~en fállen* [géhen*] — дзе́йнічаць каму́-н. на не́рвы

das geht mir auf die ~en — гэ́та мяне́ раздражнце

Schlínge

f -, -n

1) пятля́

éine ~ knüpfen — завяза́ць пятэ́р

den Arm in der ~ trágen* — насі́ць руку́ на пе́равязі [тальмаху́]

2) сіло́

3) арка́н

4) перан. па́стка

j-m éine ~ légen — учыні́ць па́стку каму́-н.

sich aus der ~ zíehen* — вы́круціцца з ця́жкага стано́вішча

ánweisen

* vt

1) ука́зваць, пака́зваць; настаўля́ць, інструкці́раваць

2) зага́дваць, даруча́ць

3) выдзяля́ць, адво́дзіць (каму-н. што-н.)

4) пераво́дзіць, рабі́ць (паштовы) пераво́д; адкрыва́ць крэды́т, асігнава́ць

5)

ich bin daráuf ángewiesen… — я вы́мушаны…

sie sind aufeinánder ángewiesen — яны́ зале́жаць адзі́н ад аднаго́

zu=

аддз. дзеясл. прыстаўка, yказвае на:

1) напрамак куды-н: zúfließen* прыплыва́ць, прыцяка́ць

2) закрыццё: zú- machen зачыня́ць

3) дабаўленне: zú- gießen* даліва́ць

4) прысваенне, прыпісванне чаго-н.: j-m etw. zúsprechen* прысво́іць каму́-н. што-н.; zú- schreiben* прыпі́сваць

Zwáng

m -(e)s, Zwänge абмежава́нне; прыму́с, насі́лле

etw. aus ~ tun* — рабі́ць што-н. пад прыму́сам

j-m ~ ántun* [áuferlegen] — перашкаджа́ць каму́-н.; прымуша́ць каго́-н.

sich (D) kéinen ~ ántun* [áuferlegen] — не саро́мецца, не цырымо́ніцца

únter dem ~ der Verhältnisse — вы́мушаны акалі́чнасцямі; дзя́куючы акалі́чнасцям