inconsistent

[,ɪnkənˈsɪstənt]

adj.

1) нязго́дны, супярэ́члівы

2) несула́дны, нязла́джаны; неаднаро́дны, несуцэ́льны

3) непасьлядо́ўны, зьме́нлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inconsolable

[,ɪnkənˈsoʊləbəl]

adj.

несуце́шны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inconspicuous

[,ɪnkənˈspɪkjuəs]

adj.

непрыкме́тны, які́ не прыця́гвае ўва́гі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inconspicuously

[,ɪnkənˈspɪkjuəsli]

adv.

няўзна́к, непрыкме́тна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inconstant

[ɪnˈkɑ:nstənt]

adj.

няста́лы; зьме́нны, зьме́нлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

incontestable

[,ɪnkənˈtestəbəl]

adj.

бясспрэ́чны, несумне́ўны, безумо́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

incontinence

[ɪnˈkɑ:ntənəns]

n.

1) нястры́манасьць, няўстры́манасьць f. (асаблі́ва палава́я)

2) распу́шчанасьць, амара́льнасьць, разбэ́шчанасьць f.

3) Med. неўстрыма́ньне натура́льнага выдзяле́ньня (асабл. мачы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

incontinent

I [ɪnˈkɑ:ntənənt]

adj.

1) нястры́маны, нестрыма́ны

2) распу́шчаны, немара́льны, разбэ́шчаны

3) Med. які́ це́рпіць на нетрыма́ньне (мачы́)

II [ɪnˈkɑ:ntənənt]

adv.

адра́зу; за́раз жа, неадкла́дна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

incontrovertible

[,ɪn,kɑ:ntrəˈvɜ:rtəbəl]

adj.

бясспрэ́чны, безумо́ўны, неаспрэ́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inconvenience

[,ɪnkənˈvi:niəns]

1.

n.

1) невыго́да, нязру́чнасьць f.

2) кло́пат -у m., турбо́та f.

2.

v.t.

спрычыня́ць каму́ невыго́ду; турбава́ць, перашкаджа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)