Verbum

rough

[rʌf]

1.

adj.

1) няро́ўны, шурпа́ты

rough boards — шурпа́тыя до́шкі

2) неадшліфава́ны

rough diamonds — неадшліфава́ныя дыямэ́нты

3) суво́ры

rough life — про́стае суво́рае жыцьцё

4) гру́бы, неапрацава́ны

a rough drawing — на́кід малю́нка

a rough copy — чарнаві́к -а́ m.

2.

n.

грубія́н, буя́н -а m.

3.

v.

1) рабі́ць няро́ўным, шурпа́тым

2) грубія́ніць, буя́ніць

•

- in the rough

- rough manners

- rough road

- rough sea

- rough weather

- rough work

- rough it

rough it

абыхо́дзіцца без выго́даў

rough manners

гру́быя мане́ры

rough road

няро́ўная, выбо́істая, калдо́бістая даро́га

rough sea

бурлі́вае мо́ра

rough weather

не́пагадзь f., дрэ́ннае надво́р’е

rough work

чо́рная, фізы́чная пра́ца

rough-and-tumble

[,rʌfənˈtʌmbəl]

1.

adj.

бязла́дны; буйны́

2.

n.

тузані́на, валтузьня́, бо́йка f.

roughen

[ˈrʌfən]

1.

v.t.

рабі́ць шурпа́тым, няро́ўным

2.

v.i.

1) шурпа́ціцца

2) узбу́рвацца, усхвалёўвацца (пра мо́ра)

roughly

[ˈrʌfli]

adv.

1) рэ́зка, гру́ба

2) прыблі́зна; больш-ме́нш, з бо́льшага