imposing

[ɪmˈpoʊzɪŋ]

adj.

ве́лічны, пава́жны з вы́гляду, імпаза́нтны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

impossibility

[ɪm,pɑ:səˈbɪləti]

n., pl. -ties

1) немагчы́масьць f.

2) немагчы́мае n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

impossible

[ɪmˈpɑ:səbəl]

1.

adj.

1) немагчы́мы, невыкана́льны

2) непраўдападо́бны

3) нясьце́рпны, немагчы́мы (боль, гарачыня́)

2.

n.

немагчы́мае n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

imposter, impostor

[ɪmˈpɑ:stər]

n.

1) самазва́нец -ца m., самазва́нка f.

2) ашука́нец -ца m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

imposture

[ɪmˈpɑ:stʃər]

n.

ашука́нства, круце́льства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

impotence

[ˈɪmpətəns]

n.

бясьсі́льле n., імпатэ́нцыя f.; бездапамо́жнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

impotency

[ˈɪmpətənsi]

гл. impotence

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

impotent

[ˈɪmpətənt]

adj.

1) бясьсі́льны; беспара́дны, бездапамо́жны

2) імпатэ́нтны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

impound

[ɪmˈpaʊnd]

v.t.

1) заганя́ць (жывёлу ў за́гарадзь), замыка́ць

2) забіра́ць, канфіскава́ць

3) запру́джваць, зага́чваць (ваду́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

impoverish

[ɪmˈpɑ:vərɪʃ]

v.t.

1) даво́дзіць да бе́днасьці

2) спусташа́ць (гле́бу)

3) абядня́ць, зьбядня́ць; рабі́ць неціка́вым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)