Verbum

imbecility

n., pl. -ties

1) недаразьві́тасьць, ту́пасьць f.

2) вялі́кая дурно́та

3) глу́пства n.

imbibe

v.t.

1) піць, выпіва́ць; паглына́ць (такса́ма вачы́ма або́ вушы́ма)

2) уця́гваць, убіра́ць (ваду́, во́гкасьць)

3) успрыма́ць

v.i.

1) піць

2) убіра́ць во́гкасьць

imbue

v.t.

1) усяля́ць, наве́йваць, абуджа́ць (ду́мку, жада́ньне), заахво́чваць

2) насыча́ць (во́гкасьцю, фа́рбай); прамо́чваць, прасяка́ць (крывёю)

imitate

v.t.

1) перайма́ць у каго́, браць пры́клад з каго́

2) падрабля́ць, імітава́ць (брэх саба́кі)

3) рабі́ць іміта́цыі (ма́рмуру, ску́ры)

imitation

n.

1) перайма́ньне n., імітава́ньне n.

2) іміта́цыя, падро́бка f.

adj.

несапра́ўдны, шту́чны, ненатура́льны

imitation pearls — шту́чныя пэ́рлы

imitative

adj.

1) перайма́льны, імітацы́йны

2) несапра́ўдны, падро́блены

immaculate

adj.

1) незапля́млены, чысьцю́сенькі, чысьцю́ткі

2) бязгрэ́шны, чы́сты

3) Biol. няпля́місты

4) беззага́нны, бездако́рны

immanent

adj.

нутраны́, іманэ́нтны

immaterial

adj.

1) нява́жны, неісто́тны; нязна́чны (памы́лка)

2) нематэрыя́льны, нярэ́чыўны, духо́ўны

immature

adj.

няста́лы; нясьпе́лы (ро́зум)