verbréiten
1.
vt
1) распаўсю́джваць, пашыра́ць (у розн.знач.)
2) выдава́ць (тайну, сакрэт)
2.
(sich)
(über A)
1) распаўсю́джвацца, рассяля́цца (па чым-н.)
2) разм. ве́сці до́ўгія размо́вы
3) распаўсю́джвацца, разно́сіцца (дзе-н. – пра чуткі, пагалоскі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
marriage
[ˈmerɪdʒ]
n.
1) шлюб -у m., жані́мства n.; жані́цьба f. (для мужчы́ны), за́мужжа n. (для жанчы́ны); шлю́бнае жыцьцё
to contract, make a marriage — заключы́ць жані́мства
to give in marriage — выдава́ць за́муж
2) шлюб -у m. (цырыманія́л)
3) блі́зкае ядна́ньне, це́сная су́вязь
4) зьліцьцё дзьвюх фі́рмаў, або́ ку́пля аднае́ фі́рмы друго́ю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
administer
[ədˈmɪnɪstər]
1.
v.t.
1) ве́сьці (спра́вы), кірава́ць, зага́дваць, адміністрава́ць
to administer one’s household — ве́сьці сваю́ ха́тнюю гаспада́рку
2) дава́ць, выдава́ць, раздава́ць
The doctor administered an anesthetic to the patient — До́ктар даў пацые́нту абязбо́львальны сро́дак
3) кантралява́ць, стабілізава́ць цэ́ны або́ зарабо́ткі
2.
v.i. Law
выко́нваць абавя́зкі адміністра́тара або апякуна́
•
- administer an oath
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
issue
[ˈɪʃu:]
1.
v.t.
1) выпушча́ць, выпуска́ць (гро́шы, газэ́ту)
2) выдава́ць (кні́гі)
3) раздава́ць, выдзяля́ць
2.
v.i.
1) выхо́дзіць (з дру́ку)
2) мець вы́нік
3.
n.
1) выда́ньне n. (кні́гі)
2) вы́пуск -у m. (гро́шай)
3) канчатко́вы вы́нік -у m., рэзульта́т -у m.
4) вы́хад -у m.
5) пыта́ньне, спра́ва
Point at issue — пыта́ньне пад разгля́дам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
finger
[ˈfɪŋgər]
1.
n.
1) па́лец -ьца m. (рукі́ і пальча́ткі)
little finger — ме́зенец -ца m.
2) стрэ́лка (гадзі́ньніка, прыймача́)
2.
v.
1) дакрана́цца па́льцамі
2) гра́ць па́льцамі на інструмэ́нце
3) кра́сьці (што-н. мало́е), сьцягну́ць
4) Sl. пака́зваць на каго́; выдава́ць каго́; здра́джваць каму́
•
- burn one’s fingers
- have a finger in the pie
- twist around one’s little finger
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
spill
I [spɪl]
1.
v.t. spilled or spilt
1)
а) расплю́хваць, разьліва́ць
to spill milk — разьлі́ць малако
б) рассыпа́ць
to spill salt — рассы́паць соль
2) праліва́ць (кроў)
3) informal скіда́ць, вы́вальваць, вываро́чваць (з каня́, во́за)
4) Sl. выдава́ць (сакрэ́т)
2.
v.i.
1) разьліва́цца, расплю́хвацца
Water spilled from the pail — Вада́ расплю́халася зь вядра́; рассыпа́цца
2) зва́львацца; вываро́чвацца
II [spɪl]
n.
падпа́лка, лучы́на, трэ́ска f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
allow
[əˈlaʊ]
v.t.
1) дазваля́ць
Dogs are not allowed here — З саба́камі тут не дазво́лена
2) выдава́ць, выдзяля́ць
His father allows him $2 a week — Ба́цька дае́ яму́ 2 даля́ры на ты́дзень
3) дапуска́ць, прыма́ць
The judge allowed the claim of the man — Судзьдзя́ прыня́ў ска́ргу чалаве́ка
4) улі́чваць, браць пад ува́гу; дапушча́ць
to allow a car to be stolen — дапусьці́ць, каб а́ўта скра́лі
•
- allow for
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вэ́ксаль м. фін. Wéchsel m -s, -;
апратэстава́ны вэ́ксаль «geplátzter» [zu Protést gegángener] Wéchsel;
бла́нкавы вэ́ксаль Blánkowechsel m, óffener Wéchsel;
камерцы́йны вэ́ксаль Hándelswechsel m;
кароткатэрміно́вы вэ́ксаль Wéchsel auf kúrze Sicht;
неапла́чаны вэ́ксаль nótleidender [únbezahlter] Wéchsel;
пага́шаны вэ́ксаль éingelöster [bezáhlter] Wéchsel;
перавадны́ вэ́ксаль gezógener Wéchsel;
пратэрмінава́ны вэ́ксаль ábgelaufener Wéchsel;
про́сты вэ́ксаль Éigenwechsel m, Sólawechsel m;
тэрміно́вы вэ́ксаль präzisíerter Wéchsel;
вэ́ксаль на атрыма́нне Besítzwechsel m;
вэ́ксаль на прад’яўніка́ Stíchwechsel m;
вэ́ксаль у заме́жнай валю́це Devisen [-vi:-] pl;
вэ́ксаль, які́ паві́нен быць апла́чаны ў пэ́ўны тэ́рмін Náchsichtwechsel m;
плаці́ць па вэ́ксалю éinen Wéchsel éinlösen;
выдава́ць вэ́ксаль éinen Wéchsel áusstellen;
прад’яві́ць вэ́ксаль éinen Wéchsel präsentíeren [vórlegen];
трасі́раваць вэ́ксаль éinen Wéchsel trassíeren [begében, zíehen]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
print
[prɪnt]
1.
v.t.
1) рабі́ць адбі́ткі, адбіва́ць на папе́ры (узо́ры, сло́вы)
2) друкава́ць; выдава́ць дру́кам кні́гі, газэ́ты
3) набіва́ць (матэ́рыю, шпале́ры)
4) піса́ць друкава́нымі лі́тарамі
5) захо́ўваць (-ца) (у па́мяці)
6) Phot. адбіва́ць (зды́мкі)
2.
n.
1) шрыфт -у m.
clear print — выра́зны друк (шрыфт)
2) друкава́ныя выда́ньні, друк -у m.
3) адбі́так -ку, сьлед -у m.
4) зды́мак, зро́блены з нэгаты́ву
5) узо́рыстая ткані́на
summer prints — ле́тнія ўзо́рыстыя матар’я́лы
•
- in print
- out of print
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
markíeren
1.
vt
1) адзна́чаць, ста́віць кляймо́, пазнача́ць, рабі́ць дэмарка́цыю (мяжы)
2) падкрэ́сліваць, вылуча́ць
die Líebenswürdigkeit zu j-m ~ — быць падкрэ́слена ла́скавым [ве́тлі- вым, прыя́зным] да каго́-н.
3) разм. удава́ць з сябе́, прыкі́двацца
den Dúmmen ~ — выдава́ць з сябе́ ду́рня
4) спарт. стры́мліваць
den Gégner ~ — стры́мліваць сапе́рніка (футбол)
2.
vi рабі́ць сто́йку (пра паляўнічага сабаку)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)