ушанава́ць, ушано́ўваць

1. (выказаць пашану, павагу) éhren vt; Éhre zóllen [erwéisen*];

ушанава́ць чыю-н. па́мяць устава́ннем j-s Ándenken durch Érheben von den Plätzen [durch Áufstehen] éhren;

2. (аддаваць каму-н. пашану) j-m Éhre bezéigen [erwéisen*, zóllen]; j-n féiern; würdigen vt, j-n für würdig [wert] eráchten;

ушанава́ць зва́ннем j-m éinen Títel verléihen*;

ушанава́ць каго-н. узнагаро́дай j-n éiner Áuszeichnung würdigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

prefer

[prɪˈfɜ:r]

v., -rr -

1) аддава́ць перава́гу; мець за ле́пшае

2) рабі́ць хо́даньне, падава́ць ска́ргу

to prefer a claim to property — заяві́ць прэтэ́нзію на ўла́снасьць

3) наклада́ць (штраф)

to prefer charges of speeding — накла́сьці штраф за празьме́рна ху́ткую язду́

4) павыша́ць (ра́нгам), прасо́ўваць (-ца) напе́рад (на слу́жбе)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

распараджэ́нне н. Ánordnung f -, -en; Verórdnung f -; Áuftrag m -(e)s, -träge; Verfügung f -, -en; Ánweisung f -, -en;

распараджэ́нне аб апла́це бухг. Ánordnung zur Bezáhlung;

распараджэ́нне ба́нку бухг. Áuftrag für die Bank;

рабі́ць распараджэ́нне éine Ánordnung [Verfügung] tréffen*;

да асо́бага распараджэ́ння bis auf wéiteres;

быць у чыім-н. распараджэ́нні j-m zur Verfügung stehen*, verfügbar sein;

аддава́ць у распараджэ́нне каму-н. j-m zur Verfügung stéllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

release

[rɪˈli:s]

1.

v.t.

1) вызваля́ць; выпушча́ць (з турмы́)

2) адпуска́ць

3) аддава́ць, перадава́ць

I released my right to the property — Я адмо́віўся ад пра́ва на ўла́снасць

4) выдава́ць (кні́гу, кружэ́лку)

2.

n.

1) вызвале́ньне n.

2) адмаўле́ньне ад пра́ва

3) дакумэ́нт аб вызвале́ньні

4) дазво́л -у m.

•

- press release

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vergében

*

I

vt (D)

1) прадстаўля́ць, перадава́ць, аддава́ць, раздава́ць (што-н. каму-н.); размярко́ўваць (што-н.)

noch zu ~ — яшчэ́ свабо́дны; разм. незаму́жняя

2) дарава́ць, праба́чыць

2.

:

sich (D) [séinem Ánsehen] étwas ~ — тра́ціць [губля́ць] сваю́ го́днасць

II

гл. vergeblich

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Beféhl

m -(e)s, -e

1) зага́д, ука́з

2) кама́ндаванне

zu ~! — cлу́хаюся!

den ~ ertéilen — аддава́ць зага́д

den ~ áusführen, dem ~ náchkommen* — выко́нваць зага́д

auf ~ — па зага́ду

den ~ übernéhmen* — прыня́ць кама́ндаванне, узя́ць кіраўні́цтва

3) кама́нда (сігнал кіравання)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

worship

[ˈwɜ:rʃəp]

1.

n.

1)

а) культ -у m., паклане́ньне n.

the worship of God — паклане́ньне Бо́гу

б) шанава́ньне n.

hero worship — шанава́ньне геро́яў

2) багаслу́жба, набажэ́нства

3) гара́чая лю́басьць

2.

v., -shipped or -shiped, -shipping or -shiping

1) пакланя́цца Бо́гу

2) удзе́льнічаць у набажэ́нстве, малі́цца

3) аддава́ць глыбо́кую паша́ну

4) багатвары́ць, го́рача каха́ць; мо́цна даражы́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Wäsche

f -, -n

1) бялі́зна

~ wéchseln — мяня́ць бялі́зну

2) мыццё

es ist ~, wir háben (gróße) ~ — у нас мыццё

etw. in [zur] ~ gében* — аддава́ць што-н. у пра́льню

◊ wasch déine éigene ~ — ≅ не су́нься [не лезь] не ў свае́ спра́вы

séine schmútzige ~ vor állen Léuten wáschen* — ≅ выно́сіць сме́цце з ха́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kick

[kɪk]

1.

v.

1) дава́ць вы́сьпятка наго́й; брыка́цца

2) аддава́ць (пра стрэ́льбу)

3) Sport забіва́ць гол

4) informal пярэ́чыць; не згаджа́цца; супраціўля́цца

to kick about (around) informal –

а) валя́цца, ляжа́ць не на ме́сцы

б) абіва́цца бяз спра́вы

2.

n.

1) уда́р наго́ю, брыка́ньне

2)

а) адда́ча f. (стрэ́льбы)

б) рапто́ўны во́стры штуршо́к

3) informal пратэ́ст -у m.

a kick against authority — пратэ́ст супро́ць нача́льства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áusgeben

*

1.

vt

1) выдава́ць

2) расхо́даваць, выдатко́ўваць

3) аддава́ць (загад); выстаўля́ць (лозунгі)

4) (für j-n) выдава́ць (за, у якасці каго-н.)

er gab ihn für séinen Brúder aus — ён вы́даў яго́ за свайго́ бра́та

2.

(sich)

1.

(für A) выдава́ць сябе́ (за каго-н.)

2) патра́ціцца, выдаткава́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)