illegitimate
[,ɪlɪˈdʒɪtəmət]
1.
adj.
1) пазашлю́бны; наро́джаны па-за шлю́бам
2) незако́нны; нязго́дны з пра́віламі; афіцы́йна не дазво́лены
3) нелягі́чны; няпра́вільны
2.
v.t.
абвяшча́ць незако́нным, нязго́дным з пра́віламі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
illicit
[ɪˈlɪsɪt]
adj.
1) не дазво́лены зако́нам; забаро́нены
2) няпра́вільны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
illiteracy
[ɪˈlɪtərəsi]
n, pl. -cies
1) непісьме́ннасьць f.
2) неадукава́насьць f., адсу́тнасьць адпаве́дных ве́даў, не́вуцтва n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
illiterate
[ɪˈlɪtərət]
1.
adj.
1) непісьме́нны
2) неадукава́ны; недасьве́дчаны ў чым
3) які́ пі́ша й гаво́рыць з граматы́чнымі памы́лкамі
He writes in a very illiterate way — Ён пі́ша ве́льмі непісьме́нна (з памы́лкамі)
2.
n.
1) непісьме́нны -ага m., непісьме́нная f.
2) не́вук -а m. & f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
illness
[ˈɪlnəs]
n.
хваро́ба, не́мач f., нездаро́ўе n., няду́жасьць f., слабо́е здаро́ўе
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
illogical
[ɪˈlɑ:dʒɪkəl]
adj.
1) нелягі́чны, памылко́вы
2) беспадста́ўны, неабгрунтава́ны (страх)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
illuminant
[ɪˈlu:mɪnənt]
1.
n.
асьвятля́льнае рэ́чыва
2.
adj.
асьвятля́льны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
illuminate
[ɪˈlu:mɪneɪt]
v.t.
1) асьвятля́ць
2) высьвятля́ць, выясьня́ць
3) ілюмінава́ць
4) аздабля́ць кні́гі (залачо́нымі лі́тарамі, малю́нкамі)
5) прасьвятля́ць, навуча́ць, дава́ць асьве́ту
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
illumination
[ɪ,lu:mɪˈneɪʃən]
n.
1) асьвятле́ньне n.
the illumination of a bonfire — сьвятло́ во́гнішча
2) Phys. я́ркасьць f. (сьветлава́я велічыня́)
3) вытлумачэ́ньне, выясьне́ньне n.
4) ілюміна́цыя f.
5) упрыго́жваньне кні́г, лі́тараў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
illuminator
[ɪˈlu:mɪneɪtər]
n.
1) асьвятля́льнік -а m. (асо́ба); рэфле́ктар -а m., сьвяці́льня f.
2) маста́к -ілюстра́тар
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)