Verbum

heat

[hi:t]

1.

n.

1) гарачыня́ f.; сьпяко́та, сьпёка f.; гара́чка f. (у хво́рага)

2) Phys. цеплыня́, цеплаёмкасьць f.

3) гнеў -ву m.; запа́л -у m.; заўзя́тасьць, усхвалява́насьць f.

4) пэры́яд це́чкі (у жывёлаў)

2.

v.t.

1)

а) аграва́ць, ацяпля́ць

to heat the house — ацяпля́ць ха́ту

б) to heat the oven — палі́ць у пе́чы

2) падаграва́ць (е́жу)

3) разгара́чыць; усхвалява́ць

3.

v.i.

1) падаграва́цца

The soup is heating slowly — Суп паво́лі падаграе́цца

2) усхвалява́цца

heat unit

адзі́нка вымярэ́ньня цяплыні́

heat wave

гара́чая хва́ля

heat-resistant

[,hi:trɪˈzɪstənt]

гл. heatproof

heated

[ˈhi:təd]

adj.

1) гара́чы; нагрэ́ты; падагрэ́ты; узбу́раны, усхвалява́ны

2) зло́сны; заўзя́ты (пра спрэ́чку)

heatedly

[ˈhi:tədli]

adv.

го́рача; зло́сна; усхвалява́на

to speak heatedly — гавары́ць го́рача, усхвалява́на або́ са зло́сьцю

heater

[ˈhi:tər]

n.

абаграва́льнік -а m. (электры́чны); радыя́тар -а m.

heath

[hi:Ө]

n., Brit.

1) пустэ́ча, паро́слая нізкім за́расьнікам

2) усяля́кі хмыз, што расьце́ на пустэ́чы

3) ве́рас -у m.

•

- one’s native heath

heath bell

цьвет ве́расу

heath cock

цецяру́к цецерука́ m.