Verbum

he saw stars

яму́ аж і́скры з вачэ́й пасы́паліся

he’ll

[hi:, unstressed hil]

1) he will be — ён бу́дзе

2) he shall be — ён паві́нен

he’s

[hi:z]

1) = he is ён ёсьць

2) = he has ён ма́е

head

[hed]

1.

n.

1) галава́, гало́ўка f., dim.

2) ве́рхняя ча́стка, верх -у m. (бачы́ны, схо́даў)

3) пе́рад -у m.

the head of the procession (ship) — пе́рад працэ́сіі (карабля́).

4) галава́ f. (сям’і́), кіраўні́к -а́ m. (шко́лы); правады́р -а́ m.; кама́ндуючы -ага m. (во́йскам)

5) чалаве́к -а m.; галава́ жывёлы

5 dollars per or a head — па пяць даля́раў на чалаве́ка

ten head of cattle — дзе́сяць гало́ў жывёлы

6) кача́н -а́ m., гало́ўка f.

a head of cabbage — кача́н капу́сты

a head of lettuce — гало́ўка сала́ты

7) узгало́ўе n. (ло́жка, кана́пы)

8) галава́ f., ро́зум -у m., здо́льнасьць f.

He has a good head for mathematics — Ён ма́е до́брыя здо́льнасьці да матэма́тыкі

9) мыс -а m.; выто́к -у m

10) heads, pl. ве́рхні бок манэ́ты, аро́л -ла́ m.

heads or tails — аро́л або́ рэ́шка

2.

v.t.

1)

быць напе́радзе, на чале́ (пара́ду)

to head the list —

[m4]а) быць на пе́ршым ме́сцы

[m4]б) перавыша́ць, перасяга́ць, пабі́ць

He heads all the records — Ён пабі́ў усе́ рэко́рды

2) накіро́ўваць

3) кірава́ць, узнача́льваць, стая́ць на чале́

4) адраза́ць галаву́

to head and gut fish — адрэ́заць галаву́ і вы́патрашыць ры́біну

3.

v.i.

1) ісьці́, кірава́цца

2) (for) набліжа́цца (да катастро́фы)

4.

adj.

1) пярэ́дні

2) сустрэ́чны (ве́цер, аго́нь)

3) гало́ўны, кіру́ючы

4) галаўны́, на галаву́

•

- at the head

- head over heels

- keep one’s head above water

- lay heads together

- put heads together

- lose one’s head

- make head

- make head of

- make tail of

- out of one’s head

- off one’s head

- over head and ears

- talk one’s head off

- turn one’s head

- head and shoulders

head and shoulders

на галаву́ (вышэ́йшы), зна́чна, ве́льмі шмат

head nurse

ста́ршая сястра́ (у шпіталі́)

head over heels

а) кулём

б) сьпе́хам; стрымгало́ў

в) зусі́м; дакла́дна

head word

загало́ўнае сло́ва

head-on

[,hedˈɑ:n]

adj., adv.

1) галаво́й; пярэ́дняй ча́сткай, но́сам; лоб у лоб

a head-on collision — сутыкне́ньне лоб у лоб, лабаво́е сутыкне́ньне

2) насьпе́х; неабду́мана

headache

[ˈhedeɪk]

n.

1) галаўны́ боль

2) informal вялі́кі кло́пат, згрызо́та, непрые́мнасьць f.