Verbum

хай разм

1. часціца перадаецца дзеяслоўнымі формамі: lass, mag, möge, soll (+ inf);

хай уво́йдзе! er soll kómmen [éintreten]!;

хай бу́дзе так! mag [möge, soll] es so sein;

хай пачака́е! er soll wárten!, möge er wárten!;

хай так! nun gut!; gut!; wohl möglich!;

хай бу́дзе, што бу́дзе! mag [möge, soll] kómmen, was da will;

хай ро́біць, што хо́ча! soll er doch máchen, was er will!;

ну і хай сабе́ wennschón!, so weit, so gut!;

2. злучн уступальна-абмежавальны (хоць хаця) wenn … auch; mag [möge, soll] es…;

хай снег, але́ я ўсё адно́ пае́ду soll es ruhig schnéien, ich fáhre trótzdem!

3. злучн уступальны (дапусцім) es sei, néhmen wir an;

хай ву́гал бу́дзе ро́ўным 30° der Wínkel sei 30°

куды́ прысл

1. пыт wohín?;

куды́ ты ідзе́ш? wohín gehst du?;

2. займ адносн wohín; in den (die, das); in wélchen (wélche, wélches);

вёска, куды́ яны́ прыйшлі́ das Dorf, in das sie kamen;

куды́ ні wohín auch;

куды́ ні паглядзі́ш wohín man auch sieht;

3. у знач часц разм (значна) viel, bei wéitem;

куды́ лепш viel bésser; bei wéitem bésser;

хоць куды́! разм sehr schön!; príma;

куды́ табе́! (выказванне сумнення, адмаўлення) ach wo!, das kannst du ja gar nicht!;

куды́ табе́ раўня́цца з ім! du kannst dich doch nicht mit ihm vergléichen!;

куды́ там! ach wo!, das geht nicht! куды́ ні йшло́! mag sein!, méinetwegen!

няха́й

1. часц пабуджальная перадаецца дзеяслоўнымі формамі lass, mag [möge (высок)], soll (+ inf);

няха́й ён захо́дзіць! er soll [möge (высок)] heréinkommen* [éintreten*] !;

няха́й бу́дзе так! so soll es sein;

няха́й ён пачака́е! er soll [möge] wárten!;

няха́й ён ро́біць, што хо́ча lass ihn tun, was er will;

няха́й так! nun gut!, na gut!;

няха́й бу́дзе, што бу́дзе! mag [soll] kómmen, was da will!;

ну і няха́й! wénnschon!;

2. злучн уступальны (хоць) wenn … auch; mag, möge, soll es…;

няха́й до́ждж, але́ я ўсё ро́ўна пайду́ дамо́ў soll es rúhig régnen, ich gehe trotzdém;

3. часц уступальная (выражае дапушчэнне) es sei, néhmen wir an;

няха́й ву́гал бу́дзе 30° néhmen wir an, der Wínkel sei 30°;

няха́й жыве́! es lébe!;

няха́й Бог кры́е [рату́е, баро́ніць] ! Gott bewáhre!

ле́зці

1. (наверх) kléttern vi (s, h); stéigen* vi (s, h);

2. (паўзком) kríechen* vi (s);

ле́зціў ваду́ ins Wásser stéigen*;

3. (рукою) gréifen* vi (s), fáhren* vi (s);

ле́зці ў кішэ́ню in die Tásche fáhren* [gréifen*];

4. (умешвацца) sich éinmischen;

ле́зці не ў свае спра́вы sich in frémde Ángelegenheiten (éin)míschen;

5. (надакучваць) sich áufdrängen, zúdringlich sein;

6. (выпадаць – пра валасы) áusfallen* vi (s);

7. (быць якраз) pássen;

бо́ты не ле́зуць die Stíefel pássen nicht [sind zu eng, klein];

8. (прабірацца, забірацца) éindringen* vi, dríngen* vi;

пыл ле́зе ў во́чы der Staub dringt in die Áugen;

9. (злазіць, налазіць, спаўзаць) rútschen vi;

◊ хоць у пятлю́ лезь áufhängen möchte man sich;

па сло́ва у кішэ́нь не ле́зці schlágfertig sein, stets éine Ántwort bei der Hand háben, nicht auf den Mund gefállen sein

і​^I злучн

1. (далучэнне) und;

на дварэ́ хало́дна і мо́кра dráußen ist es kalt und nass;

дагна́ць і перагна́ць éinholen und überhólen;

2. (менавіта) geráde, ében;

гэ́та я і хаце́ў зрабі́ць das geráde [ében] wóllte ich tun;

3. (хоць) obgléich, obwóhl, zwar, wenn auch;

і трэ́ба было́ б пае́хаць у гора́д, ды я не магу́ ich müsste zwar in die Stadt fáhren, aber ich kann nicht;

4. (пры паўтарэнні):

і …і und…und, sowohl…als auch, sowóhl…wie auch;

і брат і сястра́ sowóhl der Brúder als auch die Schwéster;

і гэ́тае і то́е sowóhl dies als [wie] auch jénes;

◊ і гэ́так дале́й (скар і г. д.) und so wéiter (скар usw.), und so fort (скар usf.);

і да таго́ падо́бнае (скар і да т. п., і пад.) und desgléichen mehr (скар dgl. m.)

во́чы) н Áuge n -s, -n;

раско́сыя во́чы Schlítzaugen pl;

до́брыя [дрэ́нныя, ке́пскія] во́чы (пра зрок) gute [schléchte] Áugen;

◊ няўзбро́еным во́чыам mit blóßem Áuge;

кра́ем во́чыа aus den Áugenwinkeln;

з во́чыа на во́чыа únter vier Áugen;

трапля́ць [трапля́цца] на во́чы únter die Áugen kómmen*;

хоць во́чыа вы́калі es ist stóckdunkel [stóckfinster];

вы́значыць на во́чыа nach Áugenmaß bestímmen;

як во́чыам ахапі́ць sowéit das Áuge reicht;

заплю́шчваць [закрыва́ць] во́чы die Áugen schlíeßen*;

заплю́шчваць во́чы на што-н ein Áuge [béide Áugen] zúdrücken, die Áugen vor etw. (D) verschlíeßen*; fünf geráde sein lássen*;

адкрыва́ць во́чы каму-н на што-н j-m über etw. (A) die Áugen öffnen;

не пака́зваць вачэ́й sich nicht blícken lássen*;

прагле́дзець усе́ во́чы sich die Áugen aus dem Kopf gúcken*;

для адво́ду вачэ́й zum Schein;

ва ўсі́х на вача́х vor aller Áugen;

сказа́ць у во́чы ins Gesícht ságen;

кі́дацца ў во́чы ins Áuge stéchen*;

не ве́рыць сваі́м вача́м séinen Áugen nicht tráuen;

не спуска́ць вачэ́й з каго-н j-n nicht aus den Áugen lassen* [verlíeren*];

◊ глядзе́ць ва ўсе во́чы ganz Áuge sein;

глядзе́ць сме́рці ў во́чы dem Tod ins Áuge scháuen;

у яго́ во́чы вы́лезлі на лоб (ад здзіўлення) ihm fíelen béinahe die Áugen aus dem Kopf; er war éinfach platt (разм);

ісці́ куды́ во́чы павяду́ць der Náse nach gehen*;

прэч з маі́х вачэ́й! geh mir aus den Áugen!