aus=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) накіраванасць руху знутры: áusfließen* выцяка́ць

2) расшырэнне: áusbauen расшыра́ць

3) завяршэнне дзеяння: áusklingen адгуча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

herúm=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) кругавы рух: herúmfahren* аб’язджа́ць

2) рух без пэўнага напрамку: herúmgehen* расха́джваць, хадзі́ць туды́-сюды́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wíder=

аддз. і неаддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на дзеянне, накіраванае супраць дзеяння, выказанага асноўным дзеясловам: wíderhallen адбіва́цца (пра гук); widerspréchen* пярэ́чыць, супярэ́чыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

únter=

аддз. і неаддз. прыстаўка, звычайна ўказвае на рух пад што-н., дзеянне пад чым-н.: únterbreiten падсціла́ць; unterbréchen перапыняць, перабіваць, перарыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Un=

прыстаўка назоўнікаў, паказвае на:

1) адмаўленне: Únruhe неспако́й

2) адмоўную ацэнку: Únmensch m вы́людак

3) узмацненне значэння слова: Únsumme f вялі́кая су́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

an=

аддзял. прыстаўка, указвае на:

1) дакрананне, набліжэнне, злучэнне чаго-н. з чым-н.: ánkleben прыкле́йваць

2) прырост, павелічэнне: ánsteigen падыма́цца i г.д.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

affix

[əˈfɪks]

1.

v.t.

1) прымацо́ўваць, наляпля́ць, накле́йваць

to affix a stamp to a letter — накле́іць ма́рку на ліст

2) дадава́ць, далуча́ць

to affix one’s signature (to a letter) — падпіса́цца (у канцы́ ліста́)

3) ста́віць; прыклада́ць

to affix a seal — паста́віць пяча́тку

4) Figur. прыпі́сваць

to affix blame — прыпіса́ць каму́ віну́

2. [ˈæfɪks]

n.

1) дада́так -ку m.

2) а́фікс -у m. (прыста́ўка або́ су́фікс)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bei=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) набліжэнне, далучэнне да каго-н., да чаго-н.: béitreten* далуча́цца

2) блізкасць, сумеснасць béiwohnen прысу́тнічаць i г.д.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hináuf=

аддз. дзеясл. прыстаўка указвае:

1) на рух уверх у напрамку ад таго, хто гаворыць: hináufgehen* падыма́цца

2) на павышэнне, павелічэнне: hináufsteigen* падыма́цца, узыхо́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hináus=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае:

1) на рух вонкі ў напрамку ад таго, хто гаворыць: hináusgehen* выхо́дзіць

2) на аддаленне, рух удалечыню: hináusfahren* выязджа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)