inbred

[,ɪnˈbred]

1.

adj.

1) прыро́джаны, глы́бака ўкарэ́нены

2) вы́ведзены ад блі́зка параднёных

2.

v.t.

выво́дзіць ад блі́зка параднёнай жывёлы або́ расьлі́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Verédelung

f -, -en

1) нада́нне высакаро́днасці [шляхе́тнасці] (чалавеку, звычаям)

2) паляпшэ́нне паро́ды (жывёлы)

3) бат. акульту́рванне

4) абагачэ́нне (руды)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábdecken

vt

1) зніма́ць (дах, накрыўку)

2) прыма́ць са стала́

3) здзіра́ць ску́ру (з жывёлы)

4) накрыва́ць, перакрыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заго́н м

1. (дзеянне) Éintreiben n -s, Hinéintreiben n;

2. (агароджаннае месца для жывёлы) Hürde f -, -n, Úmzäunung f -, -en;

◊ быць у заго́не vernáchlässigt wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

migration

[maɪˈgreɪʃən]

n.

1) перасяле́ньне n., мігра́цыя f. (людзе́й, жывёлы)

2) пералёт -у m. (пту́шак)

3) перамяшчэ́ньне (а́тамаў унутры́ мале́кулы, іёнаў памі́ж электро́дамі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

за́гарадзь ж

1. (агароджа) Zaun m -(e)s, Zäune;

жыва́я за́гарадзь Hécke f -, -n;

2. (месца для жывёлы) Pferch m -(e)s, -e; Umzäunung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

развядзе́нне​I н с.-г. (жывёл, раслін) Züchtung f -, Zucht f -; Ánbau m -(e)s (раслін);

развядзе́нне буйно́й рага́тай жывёлы Rínderzucht f;

чыстапаро́днае развядзе́нне Réinzucht f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Hólocaust

тс. ['holəkst]

-[s], -s знішчэ́нне вялі́кай ко́лькасці людзе́й, асаблі́ва яўрэ́яў у фашы́ся́кай Няме́ччыне; (ад старажытна-грэчаскага звычаю спальвання ахвярнай жывёлы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fluke

I [flu:k]

1.

n.

шчасьлівы вы́падак, ша́нец -цу m.

2.

v.t.

атры́мваць выпадко́ва

II [flu:k]

n.

1) ка́мбала f. (ры́ба)

2) трэмато́да (паразы́т жывёлы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дзічы́на ж

1. (дзікія жывёлы, птушкі) Wild n -(e)s;

пярна́тая дзічы́на Féderwild n; Wíldgeflügel n -s;

дро́бная дзічы́на Kléinwild n;

2. (мяса) Wild n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)