Verbum

Tódesstoß

m -es, -stöße смяро́тны ўдар

j-m den ~ versétzen [gében*] — нане́сці каму́-н. смяро́тны ўдар; разм. дабі́ць каго́-н.

Únterstand

m -(e)s, -stände

1) прыста́нішча, прыту́лак

j-m ~ gében* — дава́ць прыту́лак каму́-н.

2) вайск. блінда́ж, (бамба)схо́вішча

unterwérfen

*

1.

vt

1) скара́ць, падпарадко́ўваць, заняво́льваць

2) (D) падвярга́ць (выпрабаванню)

2.

(sich) пакары́цца, скары́цца, падпарадкава́цца

(каму-н., чаму-н.)

verdánken

vt (D) быць абавя́заным (чым-н. каму-н.)

das hat er sich selbst zu ~ — ён сам у гэ́тым вінава́ты

plágen

vt

1.

му́чыць, тамі́ць; назаля́ць

(каму-н.)

◊ den plagt der Téufel — разм. яго́ нячы́сты спакусі́ў [падбі́ў, падаткну́ў]

2.

(sich) му́чыцца, тамі́цца

gründlich

1.

a грунто́ўны, трыва́лы

2.

adv грунто́ўна, мо́цна

j-m ~ die Méinung ságen — сказа́ць каму́-н. пра́ўду ў во́чы

grüßen

vt віта́ць (каго-н.), віта́цца, здаро́ўкацца (з кім-н.); кла́няцца (каму-н.)

er lässt Sie ~ — ён шле Вам пакло́н

heráblassen

*

1.

vt

1) спуска́ць

2) уступа́ць (у цане)

2.

(sich) рабі́ць ла́ску

(каму-н.), ста́віцца пабла́жліва (да каго-н.)

hóchnehmen

* аддз. vt

1) падыма́ць

2) зрабі́ць вымо́ву (каму-н.)

3) вы́смеяць (каго-н.)

4) разм. ашука́ць, аблі- чы́ць, абдзялі́ць

Mítleid

n -(e)s спачува́нне, жаль

~ mit j-m háben — спачува́ць каму́-н., шкадава́ць каго́-н., злі́тавацца над кім-н.