разва́ліна ж

1. Ruíne f -, -n; Trümmer (толькі pl);

2. перан (стары чалавек) Ruíne f -, -n, Wrack n -(e)s, -e і -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Knácker

I

m -s, - разм. вэ́нджаная каўбаса́

II

m -s, - груб. стары́ чалаве́к, старэ́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ragged

[ˈrægɪd]

adj.

1) зно́шаны, стары́, падра́ны; абадра́ны

2) гру́бы, грубы́

3) запу́шчаны

a ragged garden — недагле́джаны сад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

antediluvian

[,æntidɪˈlu:viən]

1.

adj.

1) дапато́пны (перад пато́пам)

2) старамо́дны, састарэ́лы

2.

n.

ве́льмі стары́ або́ старамо́дны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vórgeschritten

a

1) перадавы́ (у працы)

im ~en Sómmer — у канцы́ ле́та

2) стары́, старэ́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ancient

[ˈeɪnʃənt]

1.

adj.

1) стараве́чны, старажы́тны

ancient history — старажы́тная гісто́рыя

ancient times — старада́ўнасьць f.

2) старада́ўны

an ancient temple — старада́ўная сьвяты́ня

3) ве́льмі стары́

an ancient city — ве́льмі старо́е ме́ста

4) старамо́дны

2.

n.

ве́льмі стары́ чалаве́к, галава́ ро́ду; заснава́льнік ро́ду

•

- the ancients

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

commonplace

[ˈkɑ:mənpleɪs]

1.

n.

а) звыча́йная, штодзённая рэч

б) бана́льнасьць f.

2.

adj.

стары́, неціка́вы; зьбі́ты (жарт); бана́льны, штодзённы, звыча́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

obsolete

[,ɑ:bsəlˈi:t]

adj.

1) састарэ́лы, які́ ўжо́ ня ўжыва́ецца, які́ вы́йшаў з ужы́тку (пра сло́ва)

2) ве́льмі стары́; перастарэ́лы, нямо́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

служа́ка м разм

1. (старанны службовец) (díenst)éifriger [bewährter] Árbeiter [Ángestellter];

стары́ служа́ка (пра вайскоўца) Háudegen m -s, -;

2. (хто выслужваецца) пагард Hándlanger m -s, -, Stéigbügelhalter m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

refit

1. [,ri:ˈfɪt]

v.t. (-tt-)

рэмантава́ць, аднаўля́ць, нала́джваць

to refit an old ship — нала́дзіць стары́ карабе́ль

2. [ˈri:fɪt]

n.

рыхтава́ньне, нала́джваньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)