hinéin=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух унутр у напрамку ад таго, хто гаворыць: hinéinlegen кла́сці, укла́дваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wíeder=

аддз. і неаддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на зварот, аднаўленне былога стану: wíederherstellen аднаўля́ць; wíederverkaufen перапрадава́ць; wiederhólen паўтара́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entzwéi=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) падзел на дзве часткі: entzwéischneiden* разраза́ць

2) пашкоджанне: entzwéischlagen* разбіва́ць ушчэ́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

herníeder=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух зверху ўніз у напрамку да таго, хто гаворыць: herníederfallen* па́даць уні́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hinúnter=

аддз. дзеясл прыстаўка, указвае на рух зверху ўніз у напрамку ад таго, хто гаворыць: hinúntergehen* сыхо́дзіць уні́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hinüber=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух у напрамку ад таго, хто гаворыць: hinübergehen* перахо́дзіць (на той бок)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hínter=

I

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух назад, размяшчэнне ззаду чаго-н.: híntergehen* ісці́ наза́д; захо́дзіць зза́ду

II

неаддз. дзеясл. прыстаўка, указвае:

1) на патаемнае дзеянне, падман: hinterzíehen* уто́йваць (грошы), ухіля́цца ад плацяжу́

2) на пакіданне, адкладванне: hinterlássen* пакіда́ць пасля́ сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hin=

аддз. дзеясл. прыстаўка, часта аб’ядноўваецца з іншымі прыстаўкамі, указвае на напрамак руху ад таго, хто гаворыць: hínfahren* пае́хаць (туды́)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hinzú=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) дадатак: hinzúrechnen прыліча́ць, далі́чваць

2) рух у напрамку да чаго-н: hinzútreten* падыхо́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ur=

прыстаўка прыметнікаў, паказвае на:

1) старажытнасць, першабытнасць, першапачатковасць прыкмет: úreigen карэ́нны, спрадве́чны; úrverwandt (генеты́чна) ро́днасны

2) узмацненне: úrplötzlich зусі́м нечака́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)