flail

[fleɪl]

1.

n.

цэп -а m., pl. цапы́

2.

v.t.

1) малаці́ць (збо́жжа)

2) лупі́ць, біць; малаці́ць (кулака́мі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pélzen

I

a фу́травы

II

vt

1) здыма́ць [здзіра́ць] шку́ру (з каго-н.)

2) калаці́ць, біць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

maul

[mɔl]

1.

n.

цяжкі́ мо́лат

2.

v.t.

1) кале́чыць, біць і цяга́ць; набіва́ць сінякі́

2) кало́ць кало́ду (клі́нам і мо́латам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

páuken

vi

1) біць у літа́ўры

2) разм. бараба́ніць (на раялі)

3) разм. зубры́ць

4) фехтава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

belabor

[bɪˈleɪbər]

Brit. belabour, v.t.

1) мо́цна біць, лупцава́ць

2) зьдзе́квацца з каго́-чаго́, зьдзе́кліва насьміха́цца з каго́-чаго́, над кім-чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

whale

I [hweɪl]

1.

n.

кіт -а́ m.

2.

v.i.

палява́ць на кіто́ў; лаві́ць кіто́ў

II [hweɪl]

v.t., informal

біць, хваста́ць; сьцяба́ць, лупцава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

churn

[tʃɜ:rn]

1.

n.

1) маслабо́йка f.

2) Brit. біто́н на малако́

2.

v.

1) бі́ць ма́сла

2) узьбіва́ць, усьпе́ньваць

3) пе́ніцца, бурлі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

thump

[Өʌmp]

1.

v.t.

1) біць, сту́каць

He thumped the table with his fist — Ён біў кулако́м аб стол

2) гру́каць

3) informal біць, лупі́ць, лупцава́ць

2.

v.i.

1) гвалто́ўна бі́цца (пра сэ́рца)

2) ступа́ць, ісьці́ цяжко́й хадо́ю

3.

n.

1) стук -у m., цяжкі́ ўда́р

2) гук ад уда́ру, сту́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бубні́ць разм.

1. (біць у бубен) die Schéllentrommel schlágen*;

2. перан. (гаварыць незразумела, ціха) brúmmen vi, in séinen Bart brúmmen, vor sich hin brúmmen; únaufhaltsam wiederhólen [spréchen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

club

[klʌb]

1.

n.

1) дубі́на f.

2) Sport клю́шка f., бі́та, лапта́ f.

3) клюб -у m.

4) трэ́фа f. (ка́рта)

2.

v.t.

1) бі́ць дубі́наю; бі́ць прыкла́дам вінто́ўкі

The demonstrator was clubbed — Дэманстра́нт быў зьбі́ты

2) склада́цца, зрабі́ць скла́дчыну

People clubbed together to pay the fine — Лю́дзі скі́нуліся, каб заплаці́ць штраф

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)