Verbum

сцягну́цца

1. (злучыцца) sich zúziehen*;

2. (пра войскі і г. д.) sich zusámmenziehen*;

3. разм. (пайсці куды-н.) sich fórtschleppen, fórtgehen* vi (s);

4. (быць знятым) mit (gróßer) Mühe áusgezogen [ábgenommen] wérden (пра адзенне, абутак і г. д.)

жало́ба ж.

1. (стан смутку) Tráuer f -; Leid n -(e)s;

глыбо́кая жало́ба tíefe Tráuer;

дзень нацыяна́льнай жало́бы Stáatstrauertag m -(e)s, -e;

2. (адзенне і г. д.) Tráuerkleidung f -, -en;

жало́бная павя́зка Tráuerflor m -s, -e

ве́рхні

1. óber-; Óber-;

ве́рхняя па́луба Óberdeck n -(e)s, -е;

ве́рхняя плынь ракі́ der Óberlauf des Flússes;

ве́рхняе адзе́нне Óberbekleidung f -;

2. муз. hoch, höchst, óber;

ве́рхні рэгі́стр das óbere Regíster;

ве́рхняя пала́та (парламента) Óberhaus n -es

насі́ць

1. trágen* vt;

насі́ць дзіця́ на рука́х das Kind auf dem Arm trágen*;

2. (адзенне, аздабленні і г. д.) trágen* vt, ánhaben vt;

3.:

насі́ць про́звішча [зва́нне] éinen Námen [Títel] trágen*, führen vt;

4.:

насі́ць хара́ктар den Charákter [kɑ-] háben (G або von D);

◊

насі́ць на рука́х каго-н. j-n auf (den) Händen trágen*;

ледзь но́гі но́сяць sich kaum auf den Béinen hálten können*

скі́нуць

1. (кінуць уніз) hinábwerfen* vt, hinúnterwerfen* vt, ábwerfen* vt;

конь скі́нуў седака́ das Pferd warf den Réiter ab;

2. разм. (адзенне) ábwerfen* vt, áusziehen* vt, áblegen vt;

3. (звергнуць) stürzen vt, ábwerfen* vt;

скі́нуць ланцугі́ ра́бства die Kétten der Sklaveréi [-və-] spréngen;

4. (зменшыць кошт) mäßigen vt, (vom Preis) áblassen* vt, náchlassen* vt;

5. матэм. (адняць) ábziehen* vt;

6. разм. (дачасна пазбавіцца цяжарнасці) Féhlgeburt háben;

скі́нуць з раху́нку nicht in Betrácht zíehen*, nicht mehr berücksichtigen;

◊

скі́нуць ма́ску з каго-н. j-m (D) die Máske vom Gesícht réißen*, j-n (A) entlárven [-f- і -v-]

насі́цца

1. (хутка рухацца) (umhér)laufen* vi (s), rénnen* vi (s); (herúm)flíegen* vi (s) (лятаць);

2. перан. úmgehen* vi (s), úmlaufen* vi (s);

но́сяцца чу́ткі es géhen Gerüchte um;

насі́цца ў паве́тры (адчувацца) es liegt in der Luft;

3. (з кім-н., чым-н.):

насі́цца з ду́мкай sich mit dem Gedánken trágen*;

з ім на́дта мно́га насі́ліся man gab sich állzu viel mit ihm ab;

4. (пра адзенне) sich trágen*, háltbar sein;

◊

насі́цца з кім-н. [чым-н.] як з пі́санай то́рбай ein gróßes Getúe mit j-m [etw. D] máchen; j-n (etw.) wie ein róhes Ei behándeln