Verbum

retaliate

v.i.

по́мсьціць (-ца)

retaliated

adj.

адпо́мшчаны

retaliation

n.

1) по́мшчаньне n.

2) по́мста f.; адпла́та (злом за зло)

retard

v.t.

1) замару́джваць, запаво́льваць

Bad roads retarded the car — Дрэ́нныя даро́гі запаво́лілі машы́ну

2) затры́мваць, перашкаджа́ць

retardation

n.

1) замару́джваньне, запаво́льваньне, затры́мваньне n.

2) спазьне́ньне n., запо́зьненасьць f.

retarded

adj.

1) запо́зьнены, затрыма́ны

2) разумо́ва адста́лы, разумо́ва недаразьві́ты

a class for retarded children — кля́са для разумо́ва адста́лых дзяце́й

n.

недаразьві́ты -ага m., недаразьві́тая f.

retch

v.i.

пя́цца пры ванітава́ньні

retention

n.

1) утрыма́ньне, захо́ўваньне n.

2) здо́льнасьць утрыма́ць

3) здо́льнасьць па́мятаць

reticence

n.

1) скры́тнасьць, маўклі́васьць, стры́манасьць f.

2) замо́ўчваньне n.

reticent

adj.

1) маўклі́вы, негаваркі́

2) стры́маны ў гу́тарцы, які́ замо́ўчвае