Flut

f -, -en

1) прылі́ў

die ~ steigt [fällt] — вада́ прыбыва́е [спада́е]

2) паво́дка, пато́п; pl хва́лі

4) пато́к (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бушава́ць

1. (аб стыхіі) bráusen vi, tósen vi, stürmen vimp, wüten vi; hóchgehen* аддз vi (пра мора); bránden vi (пра хвалі);

2. разм (буяніць) tóben vi; Skandál machen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

contemplate

[ˈkɑ:ntəmpleit]

v.

1) разважа́ць, разду́мваць; аддава́цца ўспамі́нам

2) узіра́цца, глядзе́ць, сузіра́ць

to contemplate waves at seashore — сузіра́ць хва́лі на ўзьбярэ́жжы мо́ра

3) мець наме́р, наме́рвацца; мані́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Láufzeit

f -, -en

1) тэ́рмін дзе́яння

2) тэх. праця́гласць хо́ду; мотарэсу́рс

3) фіз. час прабе́гу (хвалі)

4) спарт. час бе́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schäfchen

n -s, -

1) аве́чка

2) pl бара́нчыкі (пра воблакі, хвалі)

sein ~ schéren*, sein ~ ins Tróckne bríngen* — разм. нагрэ́ць ру́кі, пажыві́цца, нажы́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

péitschen

vt хваста́ць, біць (пугай)

die Wéllen ~ den Strand — хва́лі б’ю́цца аб бе́раг

der Régen péitscht ans Fénster — дождж сту́кае [б’е] y акно́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sea

[si:]

n.

1) мо́ра n.

2) вялі́кае во́зера

3) мо́цная хва́ля

a high sea — высо́кія мо́цныя хва́лі

•

- be at sea

- follow the sea

- go to sea

- high sea

- put to sea

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

захлісну́ць, захлі́стваць

1. (пра хвалі) überschwémmen vt, überflúten vt, überspǘlen vt; перан (пра пачуцці) mit sich fórtreißen*, überwä́ltigen vt;

хва́ля захлісну́ла яго́ die Wéllen schlúgen über ihm zusámmen; перан ра́дасць захлісну́ла яго́ gróße Fréude erfüllte ihn;

2. (вяроўку, пятлю) zúziehen* vt, zúschnüren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

plow

[plaʊ]

1.

n.

1) плуг -а́ m. (для ара́ньня)

2) машы́на, плуг для адкіда́ньня сьне́гу

2.

v.

1) ара́ць (гле́бу, по́ле)

2) прабіва́ць, праклада́ць (даро́гу)

3) выво́рваць

to plough up old roots — выво́рваць старо́е карэ́ньне

4) баразьні́ць (по́ле і пра маршчы́ны тва́ру)

5) расьсяка́ць (хва́лі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

waft

[ˈwɑ:ft]

1.

v.

1) гнаць (па вадзе́ або́ паве́тры)

The waves wafted the boat to shore — Хва́лі прыгна́лі чо́вен да бе́рагу

2) дзьмуць, лёгка ру́хаць (ве́трам)

3) трыма́цца ў паве́тры або́ на вадзе́

2.

n.

1) лёгкі паве́ў ве́тру

2) узма́х -у m. (крыло́м, руко́ю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)