Verbum

counter-

pref.

1) супро́ць; у супрацьле́гласьці да чаго́; контар-

counteract — супрацьдзе́яць

2) які́ дапаўня́е

counterpart — дапаўня́льнік -а m.

countercharge

n.

1) контарата́ка f.

2) сустрэ́чнае абвінава́чаньне супро́ць абвінава́ўцы

v.i.

1) контаратакава́ць

2) абвінава́чваць абвінава́ўцу

accusation

n.

1) абвінава́чаньне n.

2) за́кід -у m.

What is the accusation against me? — Яко́е супро́ць мяне́ абвінава́чаньне?

poison

n.

атру́та f.

v.

1) атру́чваць (чалаве́ка, ваду́)

2) нацко́ўваць, падбухто́рваць супро́ць каго́

adj.

атру́тны, ядаві́ты

anti-

pref.

1) супро́ць, су́праць, а́нты-, супраці́ўны

antiadministration — супраці́ўны адміністра́цыі

2) не-, супрацьле́жны

antisocial — неграма́дзкі

3) які́ супрацьдзе́е, прадухіля́е або́ ле́чыць

windward

adv.

супро́ць ве́тру, пад ве́цер

adj.

наве́траны

n.

1) наве́траны бок

2) кіру́нак, зь яко́га дзьме ве́цер