them

[ðem]

pron.

уско́сны склон ад they

of them — іх

to them — ім

with them — зь і́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

oblique

[ob'li:k]

a

1) ко́сы, нахі́лены

2)

~er Kásus — грам. уско́сны склон

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nominative

[ˈnɑ:mənətɪv]

1.

adj.

назо́ўны

nominative case — назо́ўны склон

2.

n.

1) назо́ўны -ага m.

2) сло́ва ў назо́ўным скло́не

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ábhängig

a

1) зале́жны

~e Réde — уско́сная мо́ва

~er Fall — уско́сны склон

2) пака́ты, нахі́лены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

him

[hɪm]

pron.

уско́сны склон ад he; яго́; яму́; ім

Take him home — Завядзі́ яго́ дамо́ў

Give it to him — Дай гэ́та яму́

with him — зь ім

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Élativ

m -s, -e грам.

1) элятыў (зыходны склон)

2) найвышэ́йшая ступе́нь (у значэнні абсалютна высокай ступені якасці)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

уско́сна прысл, уско́сны índirekt, míttelbar;

даве́дацца аб чым-н уско́сным шля́хам etw. auf Úmwegen [híntenherúm] erfáhren*;

уско́сная мо́ва грам índirekte Réde;

уско́сны склон грам der ábhängige Fall, der índirekte Kásus;

уско́сныя пада́ткі фін índirekte Stéuern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

possessive

[pəˈzesɪv]

1.

adj.

1) ула́сьніцкі

a possessive nature — ула́сьніцкая нату́ра

2) прынале́жны

2.

n., Gram.

прынале́жны

the possessive case — ро́дны склон (які́ азнача́е прынале́жнасьць)

possessive adjective (pronoun) — прынале́жны прыме́тнік (займе́ньнік)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

objective

[əbˈdʒektɪv]

1.

n.

1) мэ́та f., імкне́ньне n.

2) Gram. уско́сны склон або́ сло́ва ва ўско́сным скло́не

2.

adj.

1) мэ́тавы

an objective point — канчатко́вая мэ́та

2) аб’екты́ўны

3) бесстаро́нні

4) уско́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

oblique

[əˈbli:k]

adj.

1) нахі́лены (пра пло́скасьць), ко́сы (пра лі́нію)

oblique angle — во́стры або́ тупы́ (няпро́сты) кут

2) ухі́лісты, няя́сны (пра адка́з)

3) патае́мны, скры́тны; закулі́сны; нячы́сты

oblique dealings — нячы́стыя апэра́цыі

4) уско́сны

oblique case — уско́сны склон

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)