Verbum

Réchnung

f -, -en

1) раху́нак, разлі́к;

láufende ~ бухг. бягу́чы раху́нак;

j-m etw. in ~ bríngen* [stéllen] запіса́ць што-н. на чый-н. раху́нак;

auf éigene ~ за свой кошт;

auf ~ líefern паста́віць у крэды́т

2) вылічэ́нне, рашэ́нне, арыфметы́чная зада́ча;

die ~ geht nicht auf зада́ча не атры́мліваецца

3) разлі́к, падлі́к, улі́к;

nach méiner ~ па маі́х падлі́ках;

etw. áußer ~ lássen* не прыма́ць што-н. у разлі́к;

éiner Sáche ~ trágen* улі́чваць яку́ю-н. акалі́чнасць

◊ éinen Strich durch die ~ máchen касава́ць (чые-н.) пла́ны;

es geht álles auf éine ~ ці грэх, ці два; адзі́н грэх; хоць раз у лоб, хоць два

áusfallen

* vi (s)

1) выпада́ць, выва́львацца

2) не адбы́цца

3) напада́ць

4) рабі́ць вы́лазку

5) дава́ць вы́нік

gut ~ — удава́цца

wie sind die Wáhlen áusgefallen? — як прайшлі́ вы́бары?

6) выбыва́ць, не бра́цца ў разлі́к

7) прасто́йваць; вы́йсці са стро́ю