Illusión
f -, -en ілю́зія, падма́н пачу́ццяў
sich ~en híngeben* — аддава́цца ілю́зіям
sich (D) ~en máchen (von D) — це́шыць сябе́ ілю́зіямі (наконт чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
trick
[trɪk]
1.
n.
1) хі́трыкі pl. only; ашука́нства n.
by trick — ашука́нствам
2) падма́н -у m.
a trick of the eyesight — падма́н зро́ку, зро́кавая ілю́зія
3) шту́чка f.; фо́кус -у m.
4) жарт -у m.; сваво́льства n.
5) майстэ́рства n.; прыём -у m.
the tricks of the trade — сакрэ́ты прафэ́сіі
6) дзі́ўная звы́чка або́ мане́ра
He has a trick of pulling at his collar — Ён ма́е дзі́ўную звы́чку ту́заць за каўне́р
2.
v.t.
ашу́кваць, абду́рваць, выма́ньваць
3.
v.i.
ашу́кваць, махлява́ць
•
- it did the trick
- trick out
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пачуццё н
1. (адчуванне) Gefühl n -(e)s; (свядомасць) Sinn m -(e)s;
о́рганы пачуццяў біял Sínnesorgane pl;
пачуццё сма́ку Geschmáckssinn m;
падма́н пачуццяў псіхал Sínnestäuschung f;
2. (чаго-н) Gefühl n -(e)s, -e; Empfindung f -, -en;
пачуццё ўла́снага го́нару Sélbstbewusstsein n -s;
пачуццё сму́тку Mítleid n -(e)s, Mítgefühl n;
пачуццё гу́мару Sinn für Humór
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
bluff
I [blʌf]
1.
n.
1) высо́кі абры́вісты бе́раг або́ скала́; стро́ма f.
2) гру́па дрэ́ваў, кусто́ў сяро́д прэ́рыі
2.
adj.
1) стро́мкі, абры́вісты
2) рэ́зкі, бесцырымо́нны; адкры́ты й дабраду́шны
II [blʌf]
1.
n.
блеф -у m., вы́думка f., падма́н -у m., ашука́нства, запало́хваньне n.
2.
v.t.
ашу́кваць, застра́шваць, ужыва́ць бле́ф
•
- call the bluff
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Záuber
m -s, -
1) ча́ры, чаро́ўнасць, зачарава́нне
2) вядзьма́рства, ма́гія
3) разм. мана́, падма́н
mach doch kéinen ~ — не дуры́ галаву́!
~ tréiben* — вядзьма́рыць, чарава́ць; варажы́ць
~ áusüben — зачарава́ць, ачарава́ць
das ist fáuler ~! — разм. гэ́та круго́м ашука́нства!
◊ den ~ kénnen wir! — ве́даем мы гэ́тыя хі́трыкі!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
hínter=
I
аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух назад, размяшчэнне ззаду чаго-н.: híntergehen* ісці́ наза́д; захо́дзіць зза́ду
II
неаддз. дзеясл. прыстаўка, указвае:
1) на патаемнае дзеянне, падман: hinterzíehen* уто́йваць (грошы), ухіля́цца ад плацяжу́
2) на пакіданне, адкладванне: hinterlássen* пакіда́ць пасля́ сябе́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)