Verbum

consonant

[ˈkɑ:nsənənt]

1.

n. Phon.

а) зы́чны гук

б) лі́тара, яка́я абазнача́е зы́чны гук

2.

adj.

1) зго́дны з чым

2) сугу́чны (то́нам ці гу́кам)

3) Phys. рэзана́нсны

consort

I [ˈkɑ:nsɔrt]

1.

n.

1) муж -а m.; жо́нка f.

queen consort — жо́нка караля́

king consort — муж карале́вы

2) вадапла́ў, які́ суправаджа́е другі́

3) супо́льнік -а m.; кампаньён -а m.; тава́рыш -а m.

2. [kənˈsɔrt]

v.i.

1) вадзі́цца, ве́сьці знаёмства, мець зно́сіны

2) згаджа́цца, супада́ць, гарманізава́ць

3.

v.t.

лучы́цца, вяза́цца; нала́джваць су́вязь

II [ˈkɑ:nsɔrt]

n.

1) пагадне́ньне n., зго́да f.

2) сугу́чнасьць, гармо́нія f.

conspicuous

[kənˈspɪkjuəs]

adj.

1) зна́чны (до́бра ба́чны), які́ кі́даецца ў во́чы; выра́зны

2) асаблі́вы, незвыча́йны, які́ прыця́гвае ўва́гу

an actress of conspicuous charm — акто́рка з надзвыча́йнай прыва́бнасьцю

3) го́дны ўва́гі; ве́льмі до́бры, выда́тны

4) паказны́, прэтэнзі́йны

conspiracy

[kənˈspɪrəsi]

n., pl. -cies

1) змо́ва f.; кансьпіра́цыя f.

2) гру́па змо́ўнікаў, кансьпіра́тараў

conspirator

[kənˈspɪrətər]

n.

змо́ўнік, кансьпіра́тар -а m.

conspiratorial

[kən,spɪrəˈtɔriəl]

adj.

змо́ўніцкі, кансьпірацы́йны

conspire

[kənˈspaɪr]

1.

v.i.

1) быць у змо́ве

2) ра́зам дзе́яць; садзе́йнічаць, спрыя́ць

2.

v.t.

ла́дзіць змо́ву, кансьпірава́ць

constable

[ˈkɑ:nstəbəl]

n.

паліцыя́нт -а m., камэнда́нт крэ́пасьці або́ пала́цу

constancy

[ˈkɑ:nstənsi]

n., pl. -cies

1) непахіснасьць f.; насто́йлівасьць f.

2) ве́рнасьць, ляя́льнасьць f.

3) нязьме́ннасьць f.; ста́ласьць f.

constant

[ˈkɑ:nstənt]

1.

adj.

1) ста́лы, заўсёдны, нязьме́нны

2) ця́глы, безупы́нны; насты́рны

constant rain — безупы́нны дождж

3) ве́рны, нязьме́нны, ляя́льны; вы́трыманы, непахі́сны

4) Math, Phys. ста́лы

a constant force — ста́лая сі́ла

2.

n.

1) ста́лае, заўсёднае n.

2) Math., Phys. пастая́нная вялічыня́, канста́нта f.