Verbum

connect

v.t.

1) прылуча́ць; спалуча́ць; зьвя́зваць

2) злуча́ць (тэлефані́чна)

3) лучы́ць (у ду́мках), асацыява́ць

4) далуча́цца

5) Electr. далуча́ць, злуча́ць

v.i.

1) лучы́цца, быць палу́чаным

2) мець спалучэ́ньне (пра цягнікі́)

connection

Brit. connexion

n.

1) су́вязь f.; прынале́жнасьць f.

to have connection with — мець су́вязь з чым

connection with the church — прынале́жнасьць да царквы́

2) дачыне́ньне n.

3)

а) свая́к -а́ m., свая́чка f.

б) свая́цтва n.

4) спалучэ́ньне цягніко́м

•

- connections

- in connection with

connections

су́вязі з уплыво́вымі людзьмі́

connective

adj.

злуча́льны

connective tissue — злуча́льная тка́нка

connective word — злуча́льнае сло́ва

n. Gram.

злуча́льнае сло́ва

connective web tissue

злуча́льная тка́нка

connivance

n.

маўклі́вая зго́да

connive

v.i.

1) патура́ць, глядзе́ць праз па́льцы

2) та́йна супрацо́ўнічаць (напр. з во́рагам)

connoisseur

n.

знаве́ц -ўца́ m. (асабл. у маста́цтве)

connotation

n.

падразуме́ньне n., каната́цыя f.

connote

v.

падразумява́ць