resist

[rɪˈzɪst]

v.i.

1) не паддава́цца

The window resisted his efforts to open it — Акно́ не паддало́ся яго́ным намага́ньням адчыні́ць яго́

2) супраці́віцца

Do not resist — Не супраці́ўся

3) стры́мвацца

I could not resist laughing — Я ня мог стрыма́цца ад сьме́ху

4) супрацьстая́ць, вытры́мваць на́ціск чаго́, не паддава́цца

to resist disease — не паддава́цца хваро́бе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

resistance

[rɪˈzɪstəns]

n.

1) супраці́ў -ву m.

The bank clerk made no resistance to the robbers — Ба́нкавы слу́жачы не супрацівіўся рабаўніка́м

2) усто́йлівасьць, супраціўля́льнасьць f., імунітэ́т -у m.

She has little resistance to germs and so is often ill — Яна́ ма́е слабы́ імунітэ́т да бактэ́рыяў і ча́ста хварэ́е

3) супраці́ў -ву m., супраціўле́ньне n.

to follow the line of least resistance — ісьці́ па лі́ніі найме́ншага супраці́ву

4) Electr. супраціўле́ньне n.

Copper has a low resistance — Медзь ма́е мало́е супраціўле́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

resistance coil

рэаста́т -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

resistant

[rɪˈzɪstənt]

adj.

1) іму́нны

2) усто́йлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

resistible

[rɪˈzɪstəbəl]

adj.

яко́му мо́жна супраці́віцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

resistless

[rɪˈzɪstləs]

adj.

несупраціўля́льны

resistless impulse — неадо́льны і́мпульс

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

resole

[,ri:ˈsoʊl]

v.t.

падбіва́ць падно́скі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

resolute

[ˈrezəlu:t]

adj.

1) стано́ўкі, станаўкі́, рашу́чы, нава́жаны, непахі́сны

2) адва́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

resoluteness

[ˈrezəlu:tnəs]

n.

цьвёрдасьць, непахі́снасьць f. (хара́ктару)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

resolution

[,rezəˈlu:ʃən]

n.

1) пастано́ва, рэзалю́цыя f.

а) He made a resolution to get up early — Ён пастанавіў ра́на ўстава́ць

б) The club passed a resolution thanking the secretary for his help throughout the year — Клюб прыня́ў рэзалю́цыю з падзя́кай сакратару́ за яго́ную пра́цу на праця́гу го́ду

2) рашу́часьць, стано́ўкасьць, нава́жанасьць f.

3) раскла́д на ча́сткі

4) растварэ́ньне n.; раство́р -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)