Verbum

hawk

I [hɔk]

1.

n.

1) я́страб -а m., ко́ршак -а, карша́к -а́ m.

2) і́ншыя драпе́жныя пту́шкі (напр. со́кал)

3) драпе́жнік -а m. (пра чалаве́ка)

2.

v.t.

1) палява́ць зь я́страбам або́ со́калам

2) налята́ць, як я́страб

II [hɔk]

v.t.

1) гандлява́ць у разно́с (разно́сячы тава́ры па ха́тах, ву́ліцах)

2) распаўсю́джваць, разно́сіць ве́сткі

III [hɔk]

1.

v.i.

1) адка́шлівацца

2) адха́рквацца

2.

n.

адка́шліваньне, адха́ркваньне n.

IV [hɔk]

n.

ке́льня f. (муляра́)

adventure

[ədˈventʃər]

1.

n.

1) прыго́да, аванту́ра f.

the spirit of adventure — прыго́дніцкі дух

2) рызыко́ўная спра́ва, ры́зыка f.; адва́жнае пачына́ньне

the daring adventure of man rocketing into outer space — адва́жны палёт чалаве́ка ў ко́смас

2.

v.i.

1) забіра́цца

Now he adventured on a shore unknown — Цяпе́р забра́ўся ён на бе́раг невядо́мы

2) адва́жвацца; нава́жвацца, асьме́львацца

She could not adventure to do so — Яна́ не магла́ асьме́ліцца зрабі́ць гэ́так

3) рызыкава́ць

bundle

[ˈbʌndəl]

1.

n.

1) вя́зка f.; зьвя́зак -ку m., но́шка f.

a bundle of firewood — вя́зка, но́шка дро́ваў

2) па́чак -ка, клу́нак -ка m.

3) пук -а́ m., пучо́к -ка́ m.

a bundle of nerves — клубо́к нэ́рваў (пра нэрво́вага чалаве́ка)

2.

v.t.

1) вяза́ць, зьвя́зваць у вя́зкі, клу́нкі

2) адсыла́ць, адпраўля́ць сьпе́хам

They bundled me off to the hospital — Яны́ сьпе́хам адпра́вілі мяне́ ў шпіта́ль

3.

v.i.

вы́йсьці або́ вы́ехаць сьпе́хам

•

- bundle up

throw

[Өroʊ]

1.

v.t. threw, thrown, throwing

1) кі́даць; шпурля́ць

to throw a ball — кі́нуць мя́чык

to throw a stone at —

а) шпурну́ць ка́менем у каго́

б) Figur. асуджа́ць, закіда́ць каму́, кіда́ць ка́мень у не́чы агаро́д

2) скіда́ць

His horse threw him — Яго́ны конь скі́нуў яго́

3) кі́даць

to throw a man into prison — пасадзі́ць чалаве́ка ў турму́

Throw some clothes on — Накі́нь што на сябе́

4) кі́даць, уво́дзіць

to throw a person into confusion — прыве́сьці чалаве́ка ў замяша́ньне, зьбянтэ́жыць

5) скіда́ць

A snake throws its skin — Вужа́ка скіда́е ску́ру

6) зьвіва́ць, скру́чваць у ні́ткі (шоўк)

7) informal ла́дзіць, арганізо́ўваць

to throw a party — зла́дзіць вечары́нку

2.

v.i.

кі́даць

How far can you throw? — Як далёка ты мо́жаш кі́нуць?

3.

n.

1) кі́даньне n., кідо́к -ка́ m.

2) далёкасьць кідка́

3) шаль -я, ша́лік -а m.; лёгкая накі́дка або́ по́крыўка на кана́пу

•

- throw a glance

- throw a monkey wrench into

- throw away

- throw cold water on

- throw in

- throw oneself at

- throw open

- throw out

- throw up

hound

[haʊnd]

1.

n.

1) го́нчы саба́ка (для палява́ньня), ганча́к -а́ m.

2) informal саба́ка (любы́)

3) саба́ка -і m. (пра чалаве́ка), няго́днік -а m.

4) вялі́кі ахво́тнік да чаго́, ама́тар -а m.

a bridge hound — ама́тар бры́джу

2.

v.t.

1) палява́ць на каго́-што; перасьле́даваць

The police hounded the thief until they caught him — Палі́цыя перасьле́давала зло́дзея, паку́ль не злаві́ла яго́

2) не дава́ць спако́ю, му́чыць

•

- follow the hounds

- ride to hounds

- early hours

- late hours

let

[let]

v., let, letting v.t.

1) дазваля́ць; дава́ць

Let him tell it — Да́йце яму́ сказа́ць

2) пуска́ць, прапуска́ць

to let a person on board a ship — прапусьці́ць чалаве́ка на карабе́ль

3) выпуска́ць

to let blood — пуска́ць кроў

4) здава́ць у на́ймы, здава́ць у арэ́нду

5) дапуска́ць

Let the two lines be parallel — Дапу́сьцім, што гэ́тыя дзьве лі́ніі парале́льныя

•

- let down

- let go

- let in

- let know

- let loose

- let me alone

- let me be

- let off

- let out

- Let’s go home

- Let’s play

native

[ˈneɪtɪv]

1.

n.

1) ураджэ́нец -ца m., ураджэ́нка f., ро́дам зь яко́й-н. мясцо́васьці

He is a native of Miensk — Ён ро́дам зь Ме́нску

2) мясцо́вы -ага m., мясцо́вая f., тубы́лец-ьца m., тубы́лка f.; абарыге́н -а m.; аўтахто́н -а m., (пра чалаве́ка, жывёліну ці расьлі́ну)

2.

adj.

1) ро́дны

one’s native land — свой ро́дны край

one’s native language — свая́ ро́дная мо́ва

2) прыро́джаны (пра здо́льнасьці, та́лент)

native courtesy — прыро́джаная ве́тлівасьць

3) аўтахто́нны (пра культу́ру, звы́чаі)

4) чы́сты, самаро́дны

native ore — самаро́дак

quiet

[ˈkwaɪət]

1.

adj.

1) ці́хі, ціхі́, ціхе́нькі, паво́льны

а) a quiet river — ці́хая рака́

б) quiet footsteps — ці́хія кро́кі

2) ці́хі, маўклі́вы (пра чалаве́ка)

3) спако́йны; даліка́тны, сьці́плы

a quiet mind — спако́йныя ду́мкі

quiet manners — даліка́тныя мане́ры

4) спако́йны, няя́ркі

quiet colors — спако́йныя ко́леры

2.

v.t.

1) супако́йваць

The mother quieted her frightened child — Ма́ці супако́іла сваё спало́ханае дзіця́

2) суніма́ць (напр. ад пла́чу)

3.

v.i.

супако́йвацца; суніма́цца; сьці́швацца; прыціха́ць (пра го́ман)

4.

n.

цішыня́ f.; супако́й -ю m.

•

- quiet down