vermin

[ˈvɜ:rmən]

n., pl. or sing.

1) паразы́ты (бло́хі, блашчы́цы, во́шы)

2) шко́днікі (пацукі́ й мы́шы)

3) нікчэ́мны чалаве́к; збро́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

waspish

[ˈwɑ:spɪʃ]

adj.

1) асі́ны, як аса́

2) зло́сны, зласьлі́вы

a waspish person — зласьлі́вы чалаве́к; зье́длівы

a waspish remark — зье́длівая заўва́га, рэма́рка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ге́ній м

1. (здольнасць) Genie [ʒe´ni:] n -s, -s, Schöpferkraft f -;

2. (вялікі чалавек) Geníe [ʒe´ni:] n, geniáler Mensch;

◊ до́бры ге́ній Génius m -, -ni¦en, Schútzgeist m -(e)s, -er;

злы ге́ній böser Geist

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

упа́рта прысл, упа́рты

1. (вельмі настойлівы) behárrlich; hártnäckig (цвёрды);

2. (незгаворлівы) éigensinnig; náchdrücklich, dríngend, ínständig (пра просьбу і г. д.);

упа́рта чалаве́к éigensinniger Mensch, Stárrkopf m -(e)s, -köpfe, Díckkopf m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

respectable

[rɪˈspektəbəl]

adj.

1) прысто́йны; сумле́нны; шанава́ны, паважа́ны (чалаве́к); самаві́ты (вы́гляд)

2) ла́дны, даво́лі вялі́кі, зна́чны, немалы́ (пра ко́лькасьць)

3) до́бры, неблагі́, нядрэ́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

climber

[ˈklaɪmər]

n.

1) верхала́з -а m.; альпіні́ст -а m.; альпіні́стка f.

2) кар’еры́ст -а m., чалаве́к, які́ пне́цца ўго́ру

3) паво́йная расьлі́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

comprehensive

[,kɑ:mprɪˈhensɪv]

adj.

1) шыро́кі, вялі́кі, вялі́кага аб’ёму; вычарпа́льны, усебако́вы, по́ўны

a comprehensive review — вычарпа́льны агля́д

2) ця́млівы, ке́млівы, ке́мны (чалаве́к); прані́клівы (ро́зум)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

plebeian

[pləˈbi:ən]

1.

n.

1) плебэ́й -я m., плебэ́йка f. (у старажы́тным Ры́ме)

2) про́сты або́ вульга́рны чалаве́к

2.

adj.

про́стага пахо́джаньня, плебэ́йскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

funny

[ˈfʌni]

adj.

1) сьме́шны, сьмяхо́тны; заба́ўны, камі́чны

in a funny way — сьмяхо́тна, сьме́шна, заба́ўна

2) informal дзі́ўны, дзіво́сны; дзіва́цкі (хара́ктар), дзівакава́ты (чалаве́к)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Únbefugte

sub m, f - n, -n чалаве́к, які́ не ма́е пра́ва (на што-н.)

~n Éintritt verbóten — пабо́чным асо́бам увахо́д забаро́нены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)