Verbum

breach

[bri:tʃ]

1.

n.

1) прало́м -у m.; дзі́рка f.; адту́ліна f.

the breach in the hedge — дзі́рка ў жывапло́це

2) парушэ́ньне, злама́ньне, занядба́ньне n.

a breach of law — парушэ́ньне зако́ну

a breach of duty — занядба́ньне абавя́зку

3) разры́ў -ву m. (сябро́ўскіх дачыне́ньняў, дру́жбы); сва́рка f.

4)

а) разьбіва́ньне хва́ляў

б) хва́лі pl.

2.

v.t.

прарыва́ць; рабі́ць прало́м

3.

v.i.

выны́рваць (з вады́ — пра кіта́)

burst

[bɜ:rst]

1.

v., burst, -ing, v.i.

1) ло́паць; узрыва́цца; выбуха́ць; прарыва́цца (пра нары́ў, гаці́ну)

The balloon burst — Балён ло́пнуў

The boiler burst — Кацёл вы́бухнуў

2) урыва́цца, ува́львацца

to burst into a room — уварва́цца ў пако́й

3) расчыня́цца, разго́ртвацца

to burst into bloom — рапто́ўна расьцьвісьці́

The door burst open — Дзьве́ры ра́птам расчыні́ліся

4) Figur. выбуха́ць, успы́хваць

to burst into loud laughter, tears — вы́бухнуць, залі́цца сьме́хам, сьлязьмі

5) шуга́ць

to burst into flame — шугану́ць по́лымем

2.

v.t.

1) рва́ць, прарыва́ць

to burst a blood vessel — вы́клікаць разры́ў крывяно́снае судзі́ны

to burst chains — парва́ць ланцугі́

2) узло́мваць (замо́к, сэйф), выло́мваць (дзьве́ры)

3.

n.

1) вы́бух -у m. (сьме́ху, пачуцьця́); спа́зма f. (ка́шлю); пары́ў -ву m. (ра́дасьці, зло́сьці)

2) прары́ў -ву m.

a burst of sunlight — рапто́ўна прарва́лася со́нца

3) вы́бух (бо́мбы); залп -у m.

•

- burst in

- burst out