supporter

[səˈpɔrtər]

n.

1) прыхі́льнікm.

2) той, хто падтры́мвае або́ ўтрымо́ўвае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Aktivst

[-vi-]

m -en, -en

1) актыві́ст; перадаві́к вытво́рчасці

2) прыхі́льнік актыўных дзе́янняў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

conservationist

[,kɑ:nsərˈveɪʃənɪst]

1.

n.

ахо́ўнік або́ прыхі́льнік ахо́вы прыро́ды

2.

adj.

ахо́ўны, які́ даты́чыць ахо́вы прыро́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

devotee

[,devəˈti:]

n.

1) энтузія́ст свае́ спра́вы; прыхі́льнікm., адда́ны пасьлядо́ўнік

2) сьвято́ша -ы m. & f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

capitalist

[ˈkæpətələst]

1.

n.

1) капіталі́ст -а m.

2) бага́ты чалаве́к

3) прыхі́льнік капіталі́зму

2.

adj.

капіталісты́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

worshipper

[ˈwɜ:rʃəpər]

n.

1) пакло́ньнік, прыхі́льнікm.

2) мале́льнік -а, багамо́лец-ьца m., багамо́лка f.; прыхаджа́нін -а m., прыхаджа́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

champion

[ˈtʃæmpjən]

1.

n.

1) чэмпіён -а m., чэмпіёнка f.

2) змага́р -а́ m., змага́рка f.; абаро́нца -ы m., прыхі́льнікm.

a great champion of peace — вялі́кі змага́р за мір або́ прыхі́льнік мі́ру

2.

adj.

першара́дны, які́ ўзя́ў пе́ршае ме́сца

3.

v.

змага́цца за што, барані́ць, падтры́мваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

votary

[ˈvoʊtəri]

n., pl. -ries

1) гара́чы прыхі́льнік

He was a votary of golf — Ён захапля́ўся го́льфам

2) паслу́шнік, мана́х -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

adherent

[ədˈhɪrənt]

1.

n.

прыхі́льнікm.; прыхі́льніца f.; пасьлядо́ўнік -а m., пасьлядо́ўніца f.

2.

adj.

1) лі́пкі, які прыстае́

2) Bot. прыро́слы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

partisan

[ˈpɑ:rtəzən]

1.

n.

1) прыхі́льнікm., прыхі́льніца f.

2) партыза́н -а m., партыза́нка f.

2.

adj.

1) фанаты́чны, які́ сьле́па ве́рыць

2) партыза́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)