Verbum

temporál

a

1) часо́вы

2) лінгв. тэмпара́льны

3) які́ прахо́дзіць [міна́е]

4) анат. скро́невы

hindúrch=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух скрозь што-н.: hindúrchgehen* прахо́дзіць (наскро́зь)

Mótto

n -s, -s дэві́з, эпі́граф, ло́зунг

únter dem ~ stéhen* — прахо́дзіць пад ло́зунгам [зна́кам]

paradíeren

vi

1) вайск. прахо́дзіць цырыманія́льным ма́ршам

2) (mit D) фарсі́ць, франці́ць (чым-н.)

vertrópfen

vi (s)

1) выцяка́ць (кропля за кропляй)

2) мару́дна прахо́дзіць, канча́цца (пра час)

vorbéimarschieren

vi (s) (an D) прахо́дзіць урачы́стым ма́ршам, дэфілі́раваць мі́ма (каго-н., чаго-н.)

durchgehen

I dúrchgehen

*

1.

vi (s)

1) прахо́дзіць (да канца)

2) прайсці́ (аб прапанове)

3)

es geht ihm álles durch — яму́ ўсё сыхо́дзіць з рук

4) пане́сці (пра каня)

5) разм. уцяка́ць

2.

vt

1) прахо́дзіць (пакоі)

2) праціра́ць (падэшвы)

II durchgéhen

* vt

1) прахо́дзіць (лес)

2) прагляда́ць, прабяга́ць (вачыма)

vórschreiten

* vi (s)

1) прасо́ўвацца, ру́хацца напе́рад, прахо́дзіць напе́рад

2) прасо́ўвацца (пра работу); рабі́ць по́спехі

dúrchtreten

*

1.

vt прато́птваць

Ton ~ — мясі́ць глі́ну (нагамі)

2.

vi (s) ступа́ць, прахо́дзіць (праз што-н.)