hot

[hɑ:t]

1.

adj. (-tt-)

1) гара́чы (вада́), сьпяко́тны, заду́шлівы (надво́р’е)

2) во́стры, го́ркі, рэ́зкі (смак)

Pepper and mustard are hot — Пе́рац і гарчы́ца во́стрыя

3) гара́чы, па́лкі

a hot argument — гара́чая спрэ́чка

4) гне́ўны, раззлава́ны, узлава́ны

hot words — гне́ўныя сло́вы

5) запа́льчывы, нястры́маны, гара́чы

hot temper — запа́льчывы хара́ктар, палымя́ны тэмпэрамэ́нт

6) ве́льмі мо́цны, напру́жаны, інтэнсіўны, гара́чы

a hot fight — гара́чы бой

7) сьве́жы, но́вы, гара́чы

on hot trail — па гара́чых сьлядо́х

news hot from the press — апо́шнія ве́сткі

8) Sl. до́бры, мо́дны

hottest automobiles — найбо́льш хадавы́я аўтамабі́лі

As a writer he is not so hot — Як пісьме́ньнік ён не такі́ ўжо до́бры

9) hot telephone line — гара́чая лінія (заўсёды во́льная і гато́вая для ўжы́тку)

10) Sl. кра́дзены

hot diamonds (moneys) — кра́дзеныя дыямэ́нты (гро́шы)

2.

adv.

го́рача, па́лка

- blow hot or cold

- in hot water

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кане́ц м

1. (заканчэнне чаго) nde n -s, -n, Schluss m -es, Schlüsse, bschluss m, Finle n -s, - i Finls (спарт);

у канцы́ го́да ggen Jhresende;

у канцы́ ве́расня nde Septmber;

даве́сці да канца́ zu Ende brngen* [führen];

кане́ц працо́ўнага дня Fierabend m -(e)s, -e, rbeitsschluss m;

кане́ц спра́вы usgang iner Sche;

2. (у рэчаў) nde n; Sptze f -, -n (востры):

тупы́ кане́ц stmpfes nde;

3. разм (шлях, адлегласць) nde n, Strcke f -, -n;

біле́т у або́два канцы́ Rückfahrkarte f -, -n;

4. (смерць) nde n, Tod m -es;

на благі́ кане́ц schlmmstenfalls;

пад кане́ц zum Schluss, zultzt;

без канца́ hnende, ndlos, nendlich;

зве́сці канцы́ з канца́мі von der Hand in den Mund lben;

па́лка з двума́ канца́мі ein zwischneidiges Schwert;

з канца́ ў кане́ц vom inen nde zum nder(e)n;

канцо́ў не знайсці́ es ist nichts zu ermtteln;

хава́ць канцы́ die Spren verwschen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stick

I [stɪk]

n.

кій -я m., кіёк-йка́ m., па́лка f.; кало́к -ка́ m.

a walking stick — кіёк для хады́

a hockey stick — клю́шка f.

II [stɪk]

1.

v.t., stuck, sticking

1) ты́ркаць, прабіва́ць

2) уто́ркваць, утыка́ць

He stuck a flower in his buttonhole — Ён уткну́ў кве́тку ў пяце́льку

3) натыка́ць, наса́джваць

4) ляпі́ць; кле́іць а́рку на канвэ́рт)

5) прычапля́цца, прыліпа́ць

to be stuck with — ня мець магчы́масьці адчапі́цца ад каго́

2.

v.i.

1) прыстава́ць, прыліпа́ць; прыляпля́цца; прыкле́йваццада каго́-чаго́

The nickname stuck to him — Мяну́шка прыста́ла да яго́

2) заграза́ць; засяда́ць

Our car stuck in the mud — На́шая машы́на засе́ла ў бало́це

3) трыма́цца

to stick to the job — трыма́цца пра́цы

to stick to one’s friends in trouble — не пакіда́ць пры́яцеляў у бядзе́

to stick to the point — трыма́цца тэ́мы

3.

n.

1) уда́р, уты́к -у m.

2) лі́пкасьць, ліпу́часьць f.

3) спыне́ньне n., засто́й -ю m.

- stick around

- stick out

- stick together

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)