bring in

а) уво́дзіць

б) дава́ць прыбы́так

в) афіцы́йна паведамля́ць, абвяшча́ць

to bring in a verdict — абвясьці́ць прысу́д

г) здабыва́ць на́фту

д) арышто́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áufkündigen

vt касава́ць, паведамля́ць пра скасава́нне (дагавору); звальня́ць

j-m den Gehórsam ~ — пераста́ць падпарадко́ўвацца каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unterbreiten

I únterbreiten

vt падсціла́ць

II unterbréiten

vt паведамля́ць, дакла́дваць; прадстаўля́ць (на зацвярджэнне)

éinen Ántrag ~ — уне́сці прапано́ву

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verständigen

1.

vt паведамля́ць (über A, von D – аб чым-н)

2.

(sich)

1) дамаўля́цца

2) вытлума́чвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bekúnden

vt

1) паведамля́ць (што-н.), выка́звацца (наконт чаго-н.)

2) выяўля́ць, выка́зваць, дэманстрава́ць (сімпатыю і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beríchten

vt, vi дакла́дваць, дано́сіць; паведамля́ць (über A – аб чым-н.)

es wird beríchtet, dass… — паведамэ́цюць, што…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábmelden

1.

vt выпі́сваць (каго-н.), здыма́ць з улі́ку, адмацо́ўваць

2.

(sich) паведамля́ць пра свой ад’е́зд; выпі́свацца, адмацо́ўвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kúndgeben

* аддз. vt

1) паведамля́ць, абвяшча́ць

j-m etw. ~ — паве́даміць каму́-н. пра што-н.

2) выяўля́ць, выка́зваць (пачуцці)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

signalize

[ˈsɪgnəlaɪz]

v.i.

1) сыгналізава́ць; сыгна́ліць, паведамля́ць, нала́джваць су́вязь пры дапамо́зе сыгна́лаў

2) адзна́чыцца, прасла́віцца

The present century has been signalized by many great inventions — Цяпе́рашняе стаго́дзьдзе адзна́чанае шматлі́кімі вялі́кімі вынахо́дзтвамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pronounce

[prəˈnaʊns]

v.t.

1) вымаўля́ць (гу́кі, сло́вы); гавары́ць

2) выка́зваць меркава́ньне або́ пастано́ву

3) прызнава́ць

The doctor pronounced her cured — Ле́кар прызна́ў яе́ вы́лечанай

4) абвяшча́ць, публі́чна паведамля́ць

to pronounce sentence — абвясьці́ць прысу́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)