fállen
*
I
vi (s)
1) па́даць
auf die [zur] Érde ~ — па́даць [упа́сці] на зямлю́
einánder in die Árme ~ — кі́нуцца адзі́н аднаму́ ў абды́мкі
~ lássen* — упусці́ць, вы́пусціць; адмо́віцца (ад каго-н., чаго-н.); адвярну́цца (ад каго-н.)
die Máske ~ lássen* — скі́нуць ма́ску
2) па́даць, паніжа́цца
das Barométer fällt — баро́метр па́дае
3) па́сці, загі́нуць
er fiel als Held — ён загі́нуў геро́ем
4) па́сці, зда́цца (пра горад і г.д.); па́сці, быць скі́нутым [зве́ргнутым] (пра ўрад)
5) ісці́, выпада́ць (пра снег, дождж, расу)
6) па́даць (пра святло)
7) па́даць, выпада́ць на до́лю
die Wahl fiel auf ihn — вы́бар паў на яго́ до́лю
das fällt ihm leicht [schwer] — гэ́та дае́цца яму́ лёгка [ця́жка]
die Entschéidung ist gefállen — рашэ́нне прыня́та
8)
j-m auf die Nérven ~ — нервава́ць, раздражня́ць каго́-н.
j-m ins Wort ~ — перабіва́ць каго́-н.
díese Fárbe fällt ins Gélbe — гэ́ты ко́лер адліва́е [аддае́] жо́ўтым
j-m zur Last ~ — быць каму́-н. ця́жарам
j-m zur Ópfer ~ — стаць ахвя́рай каго́-н.
◊ die Würfel sind gefállen! — жэ́рабя кі́нута!
II
vi (s) прыпада́ць; падпада́ць
auf éinen Sónntag ~ — прыпада́ць на нядзе́лю
únter éine Bestímmung ~ — падпада́ць пад дзе́янне пастано́вы [прадпіса́ння, зага́ду]