Verbum

вы́вучка ж разм Léhre f -, Schúlung f -; Schúle f - (школа); Áusbildungsstand m -(e)s (узровень падрыхтоўкі);

баява́я вы́вучкаа вайск (Stand der) Geféchtsausbildung f;

адда́ць на вы́вучкау in die Léhre geben

ру́бка ж марск Déckkabine f -, -n, Déckhaus n -es, -häuser; Turm m -(e)s, Türme (падводнай лодкі);

баява́я ру́бка Kommándoturm m;

шту́рманская ру́бка Kártenraum m -(e)s, -räume, Kártenhaus n -es, -häuser

гало́ўка ж

1. (памянш) Köpfchen n -s, -; Kopf m -(e)s, Köpfe;

запа́лкавая гало́ўка Stréichholzkopf m;

гало́ўка магнітафо́на Tónkopf m;

баява́я гало́ўка вайск Spréngkopf m;

2. мн:

гало́ўкі (ботаў) Vórderblatt n -(e)s, -blätter; Vórschuh m -(e)s, -e

трыво́га ж

1. (неспакой) Únruhe f -, Áufregung f -; Besórgnis f -;

2. (сігнал небяспекі) Alárm m -(e)s, -e; Alármsignal n -s, -e (асцярога, боязь, заклапочанасць);

падня́ць трыво́гу alarmíeren vt;

біць трыво́гу Alárm schlágen*;

баява́я трыво́га Geféchtsalarm m;

фальшы́вая трыво́га blínder Alárm;

паве́траная трыво́га Lúftalarm m, Flíegeralarm m

стральба́ ж Schíeßen n -s, Féuer n -s, Schießeréi f - (страляніна); Beschíeßung f -, -en (абстрэл);

стральба́ па кім-н, чым-н Schíeßen gégen (A); вайск баява́я стральба́ Geféchtsschießen n, Schárfschießen n;

стральба́ за́лпамі Sálvenfeuer [-vən-] n;

стральба́ з кулямётаў MG-Schíeßen n;

гарма́тная стральба́ Geschützschießen n;

стральба́ на паражэ́нне Wírkungsschießen n

зада́ча ж

1. Áufgabe f -, -n; Problém n -s, -e;

баява́я зада́ча вайск Geféchtsaufgabe f, Kámpfauftrag m -(e)s, -träge;

гало́ўная [асно́ўная] зада́ча Háuptaufgabe f;

спецыя́льная зада́ча Sónderaufgabe f;

паста́віць сабе́ зада́чу sich (D) éine Áufgabe stéllen;

пе́рад намі паўста́ла зада́ча uns ist die Áufgabe erwáchsen;

рашы́ць [вы́канаць] зада́чу éine Áufgabe lösen, éinen Áuftrag erfüllen;

спра́віцца з зада́чай éine Áufgabe bewältigen [méistern], éiner Áufgabe gerécht wérden;

2. матэм Áufgabe f -, -n;

арыфметы́чная зада́ча Réchenaufgabe f;

рашы́ць [развяза́ць] зада́чу éine Áufgabe lösen

сі́ла ж

1. Kraft f -, Kräfte; Stärke f -, -n (інтэнсіўнасць); Wucht f - (удару, доказаў і да т. п.); Macht f -, Mächte, Gewált f -, -en (моц);

сі́ла во́лі Wíllenskraft;

тво́рчыя сі́лы наро́да die schöpferische Kraft des Vólkes;

ру́хальная сі́ла bewégende [vórwärts tréibende] Kraft, Tríebkraft f;

усведамле́нне сваёй сі́лы das Bewússtsein der éigenen Kraft;

расстано́ўка сіл Kräfteverteilung f;

суадно́сіны сі́л Kräfteverhältnis n -ses;

по́ўны сі́лы kráftstrotzend;

з усяе́ сі́лы aus állen Kräften, aus Léibeskräften, únter Áufbietung áller Kräfte;

агу́льнымі сі́ламі mit veréinten Kräften, geméinschaftlich;

сваі́мі сі́ламі aus éigener Kraft;

гэ́та яму́ не пад сі́лу das kann er nicht bewältigen;

◊ з пазі́цыі сі́лы aus éiner Positión der Stärke (heráus);

гэ́та вышэ́й ад маі́х сі́л das geht über méine Kraft, das überstéigt méine Kräfte;

2. фіз, тэх Kraft f;

сі́ла прыцягне́ння Ánziehungskraft f;

сі́ла цяжа́ру Schwérkraft f;

ко́нская сі́ла (скар к. c.) Pférdestärke f (скар PS);

уда́рная сі́ла Stóßkraft f;

3. мн вайск:

узбро́еныя сі́лы Stréitkräfte pl;

паве́траныя сі́лы Lúftstreitkräfte pl;

вае́нна-марскі́я сі́лы Séestreitkräfte pl; (Kríegs)marine f;

сухапу́тныя сі́лы Lándstreitkräfte pl (скар LdSK);

4. юрыд:

сі́ла зако́ну gesétzliche Kraft, Réchtskraft f, Gesétzeskraft f;

уступі́ць у сі́лу in Kraft tréten*;

атрыма́ць сі́лу зако́на Réchtskraft erlángen;

стра́ціць сі́лу áußer Kraft tréten*;

заста́цца ў сі́ле in Kraft bléiben*, gültig bléiben*;

жыва́я сі́ла вайск Kräfte pl, Soldáten pl, Trúppen pl;

жыва́я сі́ла і баява́я тэ́хніка Ménschen und Materiál;

працо́ўная сі́ла Árbeitskraft f, Árbeitskräfte pl