Verbum

ву́зкі

1. schmal; eng, knapp (цесны);

ву́зкая сту́жка schmáles Band;

ву́зкая спадні́ца énger Rock;

ву́зкая суке́нка énges Kleid; ein Kleid, das spannt;

2. (абмежаваны) beschränkt, éngstirnig;

◊ ву́зкія по́гляды beschränkte Ánsichten;

у ву́зкім сэ́нсе сло́ва im éngen Sínne des Wórtes;

у ву́зкім асяро́ддзі im éngen Kreis;

ву́зкае ме́сца Éngpass m -es, -pässe; Schwíerigkeit f -, -en; schwáche Stélle

вы́рвацца

1. sich lósreißen* аддз.; sich befréien (вызваліцца); entschlüpfen vi (s) (выслізнуць, уцячы);

вы́рвацца напе́рад éinen Vórsprung gewínnen* (тс перан);

2. перан (пра пачуцці, словы і г. д) entschlüpfen vi (s), entfáhren* vi (s);

у мя́не вы́рвалася сло́ва mir ist ein Wort entschlüpft [heráusgerutscht];

стогн вы́рваўся з яго́ грудзе́й ein Séufzer entráng sich séiner Brust; er tat éinen tíefen Séufzer

дзялі́ць

1. (на часткі) téilen vt; áufteilen vt; éinteilen vt; únterteilen vt; trénnen vt (слова пры пераносе);

2. матэм dividíeren [-vi-] vt; téilen vt;

дзялі́ць на тры durch drei téilen;

3.:

дзялі́ць з кім-н што-н etw. mit j-m téilen;

◊ дзялі́ць з кім-н ра́дасць і го́ра mit j-m Fréud(e) und Leid téilen

во́стры

1. scharf; spitz;

2. (пра пачуцці) héftig; fein, scharf (пра зрок, слых, розум); scharf, béißend (на смак);

во́стры боль héftiger Schmerz;

3. (напружаны) gespánnt, zúgespitzt;

во́страе стано́вішча gespánnte Láge;

во́стры недахо́п stárker [gróßer] Mángel (чаго-н an D);

4. (з’едлівы) bíssig, scharf; béißend;

во́страе сло́ва ein schárfes Wort;

ён во́стры на язы́к er hat éine schárfe Zúnge;

5. мед akút (напр, пра боль)

вызвале́нне н

1. Fréisetzung f -, Fréilassung f ;

умо́ўнае [датэрміно́вае] вызвале́нн юрыд vórzeitige Entlássung auf Bewährung;

2. (выбаўленне) Befréiung f -, Erlösung f ; Entbíndung f - (ад абя цання, слова); Erlássung f -, Dispensíerung f - (ад падаткаў, вайсковай павіннасці і інш.); Entpflíchtung f - (ад абавязкаў);

3. (звальненне) Entlássung f -, Enthébung f ;

прасі́ць аб вызвале́нні ад паса́ды um Enthébung vom Amt bítten*;

4. (памяшкання і г. д) Räumung f -

вяду́чы

1. (які ідзе наперадзе) führend;

вяду́ч самалёт Führungsflugzeug n -(e)s, -e;

вяду́чае сло́ва грам Léitwort n -(e)s, -wörter;

2. (галоўны, кіруючы) führend, léitend;

займа́ць вяду́чае ме́сца an der Spítze stehen*; éine Führungsposition ínnehaben*;

3. (на тэлебачанні, радыё і г.д.) Moderátor m -s, -tóren, Ánsager m -s, -;

4. тэх

вяду́чае ко́ла Tríebrad n -(e)s, -räder, Ántriebsrad n

трыма́ць

1. hálten* vt;

2. (утрымліваць) nicht fórtlassen*, bei sich behálten*;

◊ трыма́ць у рука́х in der Hand [Gewált] háben;

так трыма́ць! recht so!;

трыма́ць напра́ва [нале́ва] (sich) rechts [links] hálten;

трыма́ць сло́ва (sein) Wort hálten*;

◊ трыма́ць ву́ха во́стра auf der Hut sein;

ён уме́е сябе́ трыма́ць er verstéht sich gut zu benéhmen;

трыма́ць язы́к за зуба́мі den Mund [Schnábel] hálten*;

трыма́ць у абцуга́х streng [kurz] hálten*

ула́сны

1. éigen, Éigen-;

ула́сны дом Éigenheim n -s, -e, éigenes Haus;

пачуццё ула́снай го́днасці Sélbstgefühl n -(e)s, -e;

ва ула́сным сэ́нсе сло́ва im éigentlichen Sínne, im Wórtsinne;

ва ула́сныя ру́кі zu (éigenen) Händen; persönlich (уласна);

імя ула́снае грам Éigenname m -ns, -n;

ула́сная вага́ Éigengewicht n -(e)s, -e;

2. матэм echt;

ула́снае значэ́нне Éigenwert m -(e)s, -e