application

[,æplɪˈkeɪʃən]

n.

1) ужыва́ньне, скарыста́ньне, дастасава́ньне n.

the application of your knowledge — дастасава́ньне ва́шых ве́даў

2) ма́заньне n.

application of an ointment to a chapped skin — ма́заньне патрэ́сканае ску́ры ма́сьцю

3) ужыва́ньне n.

a word of wide application — сло́ва шыро́кага ўжыва́ньня

4) зая́ва f.

application for the position — зая́ва на паса́ду

5) стара́ннасьць, руплі́васьць, адда́насьць f.

By application to his work he got a better position — У выніку руплі́васьці на пра́цы ён даста́ў ле́пшае стано́вішча

6) кампу́тарная прагра́ма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gewíss

1.

a

1) абавязко́вы, пэўны

2) не́йкі, пэўны

etw. (G) ~ sein — быць упэўненым (у чым-н.)

ich bin méiner Sáche ~ — я ўпэўнены ў по́спеху маёй спра́вы

ein ~er Müller — не́хта [не́йкі] Мю́лер

ein ~es Étwas — не́шта тако́е; то́е, што ця́жка ўлаві́ць

2.

adv вядо́ма, безумо́ўна, бясспрэ́чна

~ doch! — як жа!

ganz ~ — абавязко́ва

~ und wáhrhaftig! — сло́ва го́нару!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сэнс м. Sinn m -(e)s; Bedéutung f -, -en (значэнне);

прамы́ сэнс der éigentliche [dirékte] Sinn; Grúndbedeutung f;

перано́сны сэнс der übertrágene Sinn, die übertrágene Bedéutung;

у шыро́кім сэ́нсе im wéiten [wéiteren] Sinn(e);

адпаве́дны сэ́нсу sínngemäß;

у по́ўным сэ́нсе сло́ва im wáhrsten Sinn(e) des Wórtes;

у пэ́ўным сэ́нсе in gewíssermaßen Sinn;

здаро́вы сэнс gesúnder Ménschenverstand;

няма́ сэ́нсу (не трэба) es hat kéinen Sinn, es ist sínnlos, es lohnt sich nicht;

у сэ́нсе (у дачыненні да чаго-н.) in Hínsicht auf (A), im Hínblick auf (A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скараці́ць

1. (зрабіць карацейшым) kürzen vt, verkürzen vt, ábkürzen vt;

скараці́ць тэ́рмін die Frist kürzen [unterbíeten*];

скараці́ць тэкст den Text kürzen;

скараці́ць сло́ва das Wort ábkürzen;

скараці́ць працо́ўны дзень den Árbeitstag kürzen;

скараці́ць даро́гу den Weg ábkürzen;

2. (зменшыць) reduzíeren vt; verríngern vt, vermíndern vt; herábsetzen vt (знізіць);

скараці́ць выда́ткі die Kósten verríngern [herábsetzen];

эк., камерц. скараці́ць вытво́рчасць die Produktión éinschränken [drósseln];

скараці́ць паста́ўкі die Líeferungen kürzen;

скараці́ць спажыва́нне den Konsúm beschnéiden* [éinschränken];

3. разм. (звольніць) entlássen* vt, kündigen vt;

4. матэм. kürzen vt (дроб); reduzíeren vt (ураўненне)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

mélden

1.

vt (D, bei D)

1) паведамля́ць, дакла́дваць, сігналізава́ць, рапартава́ць

er hat nichts zu ~ — яму́ няма́ чаго́ сказа́ць

die Zéitungen ~ — газе́ты паведамэ́цюць

2) прапіса́ць

j-n bei der Polizéi ~ — прапіса́ць [зарэгістрава́ць] каго́-н. у палі́цыі

2.

(sich) з’яўля́цца

sich zum Wort ~ — прасі́ць сло́ва

sich krank ~ — паве́даміць аб сваёй хваро́бе (па месцы працы)

sich ~ lássen* — прасі́ць далажы́ць [паве́даміць] аб сваі́м прыбыцці́ [аб сабе́]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

give

[gɪv]

gave, given

1.

v.t.

1) дава́ць, аддава́ць

He gave me his watch — Ён даў мне свой гадзі́ньнік

to give one’s word — даць сло́ва

2) дары́ць, ахвяро́ўваць

He gave freely to the hospital — Ён шмат ахвяро́ўваў на шпіта́ль

3) уруча́ць; перадава́ць

give regards — перадава́ць прывіта́ньні

4)

to give a lecture — прачыта́ць ле́кцыю

to give trouble — рабі́ць кло́пат

2.

v.i.

1) дава́ць

2) паддава́цца (на́ціску, напо́ру)

3) датарно́ўвацца да чаго́, прызвыча́йвацца

•

- give away

- give in

- give out

- give up

- give back

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пазба́віць

1. (адняць) (wég)néhmen* vt (каго-н. D);

пазба́віць маёмасці das Éigentum wégnehmen*; entzíehen* vt (каго-н. D);

пазба́віць сло́ва das Wort entzíehen* (каго-н. D); ráuben vt;

пазба́віць жыцця́ das Lében ráuben (каго-н. D);

пазба́віць апо́шняй надзе́і séine létzte Hóffnung ráuben (каго-н. D); beráuben vt (чаго-н.);

пазба́віць пра́ва го́ласу des Stímmrechts beráubt sein;

пазба́віць свя́тасці enthéiligen vt;

2. (вызваліць) befréien vt (ад каго-н., чаго-н. von D);

пазба́віць ад эксплуата́цыі von der Áusbeutung befréien; erlösen vt, rétten vt;

◊

пазба́ў нас ад зло́га! erlöse uns von dem Bösen [Übel]!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

браць

1. nehmen* vt; ergréifen* vt;

2. (з сабою) mítnehmen* vt;

3. (прыняць) ánnehmen* vt, übernéhmen* vt;

браць на сябе́ адка́знасць die Verántwortung übernéhmen*

4. (пазычаць) bórgen vt, (áus)léihen*, vt púmpen vt (разм. – грошы);

браць кні́гу ў бібліятэ́цы ein Buch in der Bibliothék [Bücheréi] áusleihen*;

5. (купіць) káufen vt;

браць біле́ты ў тэа́тр Theáterkarten káufen;

браць біле́ты на самалёт Flúgscheine lösen [káufen];

6. вайск. nehmen* vt;

браць шту́рмам im Sturm nehmen*;

браць у пало́н gefángen nehmen*;

◊

браць у дужкі éinklammern vt;

браць верх die Óberhand gewínnen*, den Sieg davóntragen*;

браць ула́ду die Macht ergréifen*;

браць го́лымі рукамі etw. mühelos erréichen;

браць спра́ву ў свае́ ру́кі die Sáche in die Hand nehmen*;

браць каго-н за го́рла j-n аn der Gúrgel pácken;

браць каго-н.

на му́шку j-n aufs Korn nehmen*;

браць пача́так séinen Ánfang nehmen*; entstéhen* vi (s);

браць пад руку́ каго-н. sich bei j-m éinhaken;

браць сло́ва das Wort ergréifen*;

браць пры́клад з каго-н. sich (D) j-n zum Vórbild nehmen*;

браць сябе ў ру́кі sich zusámmennehmen*; sich behérrschen;

браць сло́ва з каго-н. j-m das Verspréchen ábnehmen*;

браць пад кантро́ль die Kontrólle übernéhmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Mund

m -(e)s, Münder

1) рот, ву́сны

(wie) aus éinem ~ — у адзі́н го́лас, аднагало́сна

~ hálten*! — груб. маўча́ць!

ein paar ~ voll — па́ра [не́калькі] кава́лкаў [глытко́ў]

◊ er ist nicht auf den ~ gefállen — ён сло́ва не пазыча́е, ён спры́тны на язы́к

kein Blatt vor den ~ néhmen* — гавары́ць не саро́меючыся

den ~ áuftun* — раскры́ць рот

éinen gróßen ~ háben — хвалі́цца

in áller (Léute) ~ sein — стаць пагало́скай, не сыхо́дзіць у людзе́й з языка́

j-m den ~ stópfen — заткну́ць каму́-н. рот (прымусіць замаўчаць)

j-m nach dem ~е réden [spréchen*] — падда́кваць [ліслі́віць] каму́-н.

j-m das Wort vom [aus dem] ~ néhmen* — перахапі́ць сло́ва ў каго́-н.; перабі́ць каго́-н.; прадугада́ць чыю́-н. ду́мку

an j-s ~ hängen* — глядзе́ць каму́-н. у рот, слу́хаць каго́-н. стаі́ўшы дых

2) ду́ла (вінтоўкі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

good

[gʊd]

1.

adj. better, best

1) до́бры, до́бранькі

good boy (girl) — малайчы́на -ы m. & f.

2) пра́вільны

3) до́бры, ве́тлы, добразы́члівы; прыхі́льны, спага́длівы

a good word — до́брае сло́ва

4) до́бры, лю́дзкі (чалаве́к)

5) пэ́ўны, надзе́йны; крэдытаздо́льны

6) запра́ўдны, непадро́блены (гро́шы)

7) кары́сны, памо́цны

a good deal — шмат; шмат які́я, мно́гія

as good as — ама́ль такса́ма, ама́ль

for good — назаўсёды; канча́льна, канчатко́ва

good while — до́сыць до́ўга

make good —

а) варо́чаць, вярну́ць; апла́чваць, кампэнсава́ць; замяні́ць

б) вы́канаць, спо́ўніць

2.

n.

1) кары́сьць f., пажы́так -ку m.

2) дабро́ n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)