чутно́ прысл

1. у знач вык безас man hört, man kann hören;

до́бра чутно́ man kann gut hören, es ist gut zu hören;

было́ чутно́, як яна́ спява́ла man hörte sie sngen;

2. пабоч. слова гл чуваць:

што чутно́? was ist zu hören?, was gibt es Nues?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гуча́нне н

1. Tönen n -s, Schall m -(e)s, -e і Schälle; Lutung f -, -en;

сло́ва ма́е заме́жнае гуча́нне das Wort hat eine frmde Lutung [klingt fremd];

блі́зкі гуча́ннем ähnlich klngend, klngähnlich;

2. перан (сэнс, характар) Nte f -, -n;

мець асаблі́вае гуча́нне ine besndere Nte hben;

сатыры́чнае гуча́нне satrische Nte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hre

f -, -n

1) го́нар

2) паша́на

auf ~! — сло́ва го́нару!

damt kann mann kine ~ inlegen — гэ́та не ро́біць го́нару

die ltzte ~ erwisen* — адда́ць апо́шні доўг

er fühlte sich in siner ~ gekränkt — яго́ го́нар задзе́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entzehen

*

1.

vt (D) пазбаўля́ць (каго-н. чаго-н.), адбіра́ць

j-m das Wort ~ — пазбаўля́ць (каго-н.) сло́ва

2.

(sich)

1) ухіля́цца

2) не паддава́цца (уліку)

das entzeht sich nserer Knntnis — гэ́та нам невядо́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

extract

1. [ɪkˈstrækt]

v.t.

1) вырыва́ць (зуб), выця́гваць; дабіва́цца (сло́ва пра́ўды, прызна́ньня)

2) здабыва́ць (жале́за, ву́галь)

3) вымуша́ць pf. (доўг)

4) выціска́ць (сок)

5) рабі́ць вы́цягі з кні́гі, выбіра́ць пры́клады

6) Math. здабыва́ць ко́рань

2. [ˈekstrækt]

n.

1) уры́вак -ўку m., вы́цяг -у m. (з тэ́ксту)

2) экстра́кт -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адмаўляцца

1. verzchten vi (ад чаго auf A); bdanken vi (ад прастола); widerrfen* vt, zurüсknehmen* vt (ад слова і г. д); bschwören* vi (D) (ад рэлігіі і пад.);

адмаўляцца ад пра́ва auf sein Recht verzchten;

адмаўляцца ад спа́дчыны ine rbschaft usschlagen*;

2. (ад каго) sich lssagen (von D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

склада́ны

1. (састаўны) zusmmengesetzt;

склада́ны сказ грам zusmmengesetzter Satz;

склада́нае сло́ва грам zusmmengesetztes Wort, Zusmmensetzung f -, -en, Kompsitum n -s, -ta;

2. (не просты) komplizert; verwckelt (заблытаны);

склада́ная сітуа́цыя ine komplizerte Situatin;

склада́нае пыта́нне verwckelte Frge;

3. (цяжкі, пра пытанне, задачу і да т. п.) schwer, schwerig;

4. разм (які складаецца) гл складны́

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перано́с м

1. Hinübertragen n -s, Verstzung f -; Übertrgung f -;

2. (на іншы тэрмін) ufschub m -(e)s; Prolongeren n -s, Verlgung f -; Vertgung f - (пасяджэння і пад.);

перано́с тэ́рміну Termnverschiebung;

3. f -бухг Übertrag m -(e)s, -träge, Transprt m -(e)s, -e;

4. лінгв (часткі слова) bteilung f -, -en; Slbentrennung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

word

[wɜ:rd]

1.

n.

1) сло́ва n.

2) каро́ткая гу́тарка

May I have a word with you? — Магу́ прасі́ць вас на па́ру сло́ваў?

3) каро́ткі вы́ступ

4) паро́ль -ю m.

5) абяца́ньне n.

The boy kept his word — Хлапе́ц стрыма́ў сваё сло́ва

6) ве́стка f., паведамле́ньне n.

No word has come from her — Ад яе́ не было́ нія́кае ве́сткі

7) высло́ўе n.

2.

v.t.

выка́зваць сло́вамі

Word your ideas clearly — Выка́звай свае́ ду́мкі я́сна

- by word of mouth

- eat one’s words

- have a word with

- have the last word

- in a word

- take the words out of someone’s mouth

- the last word

- upon my word

- one word led to another

- The Word

- word for word

- word of command

- words

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

singular

[ˈsɪŋgjələr]

1.

adj.

1) надзвыча́йны, незвыча́йны, выклю́чны

a story of singular interest to boys — апавяда́ньне надзвыча́йнае ціка́васьці для хлапцо́ў

2) дзіўны́, своеасаблі́вы, спэцыфі́чны

a singular matter — своеасаблі́вая спра́ва

3) адзі́ны, адзі́нкавы

an event singular in history — падзе́я адзі́нкавая ў гісто́рыі

4) адзіно́чны (пра лік)

2.

n.

1) адзіно́чны лік

2) сло́ва ў адзіно́чным ліку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)