Verbum

пярэ́чыць

1. (каму-н.) widerspréchen* неаддз. vi (D);

пярэ́чыць само́му сабе́ sich (D) selbst widerspréchén*;

2. (чаму-н.) im Wíderspruch stehen* (zu D)

ін’е́кцыя ж. мед. Injektión f -, -en, Éinspritzung f -, -en;

зрабі́ць каму-н ін’е́кцыю j-m éine Injektión gében*, j-m éine Sprítze gében*

ліза́ць lécken vt, belécken vt;

◊

ліза́ць ру́кі [но́гі, пя́ткі, бо́ты] каму-н. j-m die Stíefel lecken, sich bei j-m éinschmeicheln; vor j-m kríechen*

спавяда́цца

1. рэл. béichten vi, zur Béichte géhen*;

2. разм. (адкрыцца каму-н.) éine Béichte áblegen, béichten vi; (j-m) sein Herz öffnen

заступа́ць, заступіць (на працу, замяніўшы каго-н.) áblösen vt, an j-s Stélle tréten*;

заступа́ць даро́гу каму-н. j-m den Weg verstéllen