Verbum

ма́ла прысл. wénig; nicht genügend, nicht genúg, nicht áusreichend (недастаткова);

ма́ла хто ве́дае гэта das weiß kaum jémand, das wíssen nur wénige;

ма́ла таго́ (у знач. пабочн слова) áußerdem; nicht nur, nicht alléin (не толькі);

ні мно́га ні ма́ла nicht mehr und nicht wéniger;

ма́ла што мо́жа зда́рыцца wer weiß, was álles passíeren [geschéhen] kann;

◊

лепш ма́ла, чым нічо́га étwas ist bésser denn nichts

свабо́да ж. Fréiheit f -, -n; Úngebundenheit f - (вольнасць);

свабо́да сло́ва Rédefreiheit f;

свабо́да дру́ку Préssefreiheit f;

свабо́да дзе́янняў Hándlungsfreiheit f;

свабо́да га́ндлю fréier Hándel, Fréihandel m -s;

вы́пусціць на свабо́ду aus der Haft entlássen*; fréilassen* аддз. vt, auf fréien Fuß setzen; in Fréiheit setzen;

даць каму-н. по́ўную свабо́ду дзе́янняў j-m (D) (völlig) fréie Hand lássen*;

карыста́цца свабо́дай die Fréiheit geníeßen*

з-пад прыназ.

1. únter (D)… hervór;

з-пад стала́ únter dem Tisch hervór;

2. (для, ад – перакладаецца пры дапамозе складанага слова) бутэ́лька з-пад малака́ (léere) Mílchflasche f -, -n;

3. (пры ўказанні на мясцовасць):

ён з-пад Го́меля er kommt [stammt] aus der Nähe von [éinem Ort bei] Hómel;

◊

з-пад но́са vor der Náse weg;

з-пад бізуна́ gezwúngen, gezwúngenermaßen, únter Zwang

дарэ́чы прысл.

1. (да месца, якраз у патрэбны час) zur réchten Zeit; geráde recht;

гэ́та для мяне́ ве́льмі дарэ́чы das kommt mir sehr gelégen;

2. (адначасова, заадно) bei díeser Gelégenheit;

дарэ́чы, зайдзі́ і па кні́гі bei díeser Gelégenheit kannst du gleich die Bücher mit hólen;

3. пабочн слова;

дарэ́чы ка́жучы, дарэ́чы сказа́ць übrigens, nebenbéi bemérkt; apropos [apro´po:];

дарэ́чы, як ён ма́ецца? übrigens [apropos], wie geht es ihm?

прасі́ць bítten* vt (аб чым-н. um A), ersúchen vt (аб чым-н. um A);

прасі́ць дазво́лу um Erláubnis bítten*;

прасі́ць прабачэ́ння um Entschúldigung bítten*, sich entschúldigen;

прасі́ць пара́ды éinen Rat erbítten*, um Rat frágen;

прасі́ць сло́ва ums Wort bítten*, sich zu Wort mélden;

прасі́ць да стала́ zu Tisch bítten*;

прасі́ць каго-н. за каго-н. für j-n ein gútes Wort bei j-m éinlegen

асно́ва ж.

1. Grúndlage f -, -n, Básis f -;

пакла́сці ў асно́ву zu Grúnde [zugrúnde] légen;

быць [ляжа́ць]

у асно́ве (чаго-н.) (einer Sáche) zu Grúnde [zugrúnde] líegen*;

узя́ць за асно́ву als Básis néhmen*;

закла́сці асно́ву den Grund légen (чаго-н. zu D);

2. мн.:

асно́вы Grúndlagen pl, Eleménte pl; Grúndfesten pl;

асно́вы існава́ння Existenzgrundlagen pl;

3. лінгв. Stamm m -(e)s, Stämme;

асно́ва сло́ва Wórtstamm;

4. тэкст. Kétte f -, -n